شنژن، اولین منطقه ویژه اقتصادی که در سال 1979 در جنوب چین تأسیس شد، در طی چهار دهه از یک مرکز تولید جهانی لوازم الکترونیکی و سرمایه جعل به یک شهر طراحی یونسکو تبدیل شده است. این مقاله به بررسی سه روش تصویربرداری دیجیتالی می‌پردازد که از شهر سرچشمه می‌گیرد تا ارتباطات چندگانه شهر با جهانی‌سازی از بالا و جهانی‌سازی از پایین را بررسی کند. اولین مورد، فیلم روایی جهان در سال 2004 است که توسط جیا ژانگ-که (اغلب به عنوان نویسنده چینی نسل ششم شناخته می شود ) و تا حدی بر اساس تجربه بازیگر نقش اول زن ژائو تائو از کار در پارک موضوعی Window of the World شنژن است. دومین مورد، طراحی تلفن های هوشمند شرکت Transsion مستقر در شنژن برای بازار آفریقا است که ریشه در بخش تلفن همراه در شهر شانزای (یعنی “knockoff”) دارد. سومین نمایش‌های نوری در مقیاس بزرگ در سطح شهر در سال‌های 2018-2019 است که نمای ساختمان‌های بلند را به صفحه‌های الکترونیکی تبدیل می‌کند و تصاویری با نور LED تولید شده توسط الگوریتم‌ها را به نمایش می‌گذارد. این شیوه‌های مکان‌سازی رابطه‌ای با استفاده از رسانه‌های دیجیتال برای روشن کردن شنژن به‌عنوان مکانی شبکه‌ای در جهان، همزمان با تضادهای شفافیت به‌عنوان یک ایده‌آل هنجاری مورد حمایت غول‌های فناوری جهانی و دولت‌های اروپایی-آمریکایی درگیر می‌شوند و آن را آشکار می‌کنند. آنها با هم دریچه ای متمایز برای تشخیص معضلات فرهنگی و سیاسی چین در قرن بیست و یکم ارائه می دهند.
پارک موضوعی Window of the World (世界之窗) در شهر چینی خارج از کشور (OCT) در امتداد خلیج شنژن واقع شده است. این شهر که در سال 1994 با بیش از 130 مکان دیدنی مینیاتوری جهان افتتاح شد، یکی از اولین جاذبه های شهر است. این پارک اغلب همراه با چین پر زرق و برق (锦绣中华) و دهکده مردمی (中华民俗村) که مکان‌های مینیاتوری و نمایش‌های قومی در داخل کشور را به نمایش می‌گذارند، بازدید می‌شود. با گذشت زمان، پارک به طور مداوم اجراهای جدیدی را اجرا کرده و سواری هایی به سبک دیزنی را برای جذب خود اضافه کرده است
تلفن همراه همچنین نقش شنژن را به عنوان پنجره ای از چین به جهان در سطح دیگری برجسته می کند. در جای دیگر، شرایط مادی را که باعث پیدایش Shanzhai شد، “نام تجاری” تقلبی‌هایی که در صنعت تلفن همراه غیررسمی شنژن مطرح شد، ردیابی کرده‌ام (یانگ، 2016). این شرایط نشان دهنده نقش کلیدی شنژن به عنوان قطب تولید لوازم الکترونیکی جهانی است که هزاران کارگر مهاجر را از داخل چین به شهر کشاند. به عنوان بخشی از آنچه جک کیو «طبقه کارگر» می نامد
اگر پیکربندی مجدد الگوریتمی Transsion در دوربین های تلفن همراه راهی را پیشنهاد می کند که در آن سایبرنتیک به طور پیچیده با بیولوژیک مرتبط است، این ارتباط در سومین موضوع مطالعه من نیز آشکار می شود – یک ویژگی معماری که گامپرت و دراکر آن را “پوست ساختمان” می نامند (Gumpert & دراکر، 2013، ص 199). در 1 اکتبر 2018، من وی چت را در آیفون خود باز کردم و بیش از چند دوست قدیمی دبیرستانی از شنژن را دیدم که تصاویر یک نمایش نوری (灯光秀) را به اشتراک می گذاشتند و دوباره منتشر می کردند.
در این مقاله، من استدلال کرده‌ام که شفافیت لنز متمایزی را فراهم می‌کند که از طریق آن می‌توان جایگاه شنژن را به عنوان یک شهر رسانه‌ای بررسی کرد. هر سه نمونه از شیوه‌های تصویربرداری دیجیتال ما را بر آن می‌دارد تا با درگیر کردن زیرساخت‌ها و مادی ساخت تصویر دیجیتال، بیشتر به ترکیب «پنجره» نگاه کنیم. آنها با هم آنچه را که ویلم فلوسر «فوران تفکر فاصله‌ای نقطه‌ای» می‌نامد، تداعی می‌کنند، که جایگزین تفکر خطی و سطحی شده است و جدید را ارائه می‌کند.
