به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) یا همان ICT عبارتی کلی است که در قالب تمام فناوری های پیشرفته و نحوه ارتباط و انتقال داده ها در سامانه ارتباطی معنا پیدا می‌کند، سامانه ای که با چندین کامپیوتر و اِتصالِ به یک شبکه مخابراتی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در این میان، تجارت الکترونیکی، به عنوان یکی از مولفه‌ها و مباحث بسیار حائز اهمیت در بخش فناوری ارتباطات و اطلاعات، مورد تاکید کارشناسان مربوطه قرار دارد و می‌توان گفت؛ در طول سالیان اخیر، روند فعلی به نحوی در حال سیر و طی طریق است که در آینده ای نه چندان دور، مجالی برای عرضه اندام تجارت و اقتصاد سنتی باقی نخواهد گذاشت.

به واقع خرید و فروش و تبادل هرگونه کالا، خدمات یا اطلاعات از طریق شبکه های رایانه‌ای یا انجام مبادلات تجاری در یک قالب الکترونیکی، از تعاریفی است که در ارتباط با تجارت الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تردیدی وجود ندارد که با توجه به رسوب و نفوذ شدید فضای مجازی در زندگی عادی و روزمره مردم، در آینده ای نه چندان دور، بخش قابل توجهی از خدمات و کالاهای مورد نیاز با اتکای به چنین فناوری هایی تهیه و تامین شود، آنچنان که در حال حاضر نیز شاهد هستیم، بسیای از کالاها، محصولات و خدمات در بستر ICT و تجارت الکترونیکی، تبلیغ، معرفی و عرضه می‌شوند و اساسا یکی از ضروریات موفقیت اقتصادی کشور، به میزان توفیقاتی معطوف می شود که در بخش فناوری ارتباطات و ICT حاصل می شود و به طور یقین در صورت ضعف و نارسایی در این حوزه، پیشی گرفتن رقبا و عقب ماندن ما از کاروان تَنگاتَنگ رقابت، دور از انتظار نخواهد بود.

در صورت برنامه ریزی دقیق و اصولی و البته تامین پیش نیازهای مربوطه، می‌توان از ظرفیت فناوری اطلاعات و ارتباطات، در راستای توسعه تجارت، افزایش ضریب تبلیغات، بازاریابی موثر و کارآمد بهره بُرد و این مهم، ضرورتی است که در حال حاضر اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان اعم از توسعه یافته و حتی در حال توسعه، با اتکای به آن، موفق به کسب دستاوردهای بسیاری شده اند.

در سالیان اخیر،کشور ایران نیز از این فرصت بی بهره نبوده و با وجود برخی مخاطرات، نمی‌توان منکر این فرصت شد که توسعه و گسترش ICT باعث فعال شدن بسیاری از کسب و کارهای اینترنتی و همچنین رقابتِ سنگین تر، در سطح بازار شده است، همچنین ظرفیت مذکور در تسهیل مناسبات و مراودات تجاری نیز نقش موثری را ایفاء کرده است.

افزایش فرصت های شغلی با ارتقای سطح تولید و تسریع فرآیند توسعه اقتصادی

یقینا در شرایطی که فضای اقتصادی ایران با برخی از معضلات همچون بیکاری، بروکراسی پیچیده اداری و رکود مواجه است، استفاده هر چه بیشتر از فناوری ارتباطات و اطلاعات، فرصتی مغتنم برای برون رفت از برخی چالش ها به شمار می رود که البته تحقق این امر، بدون همگرایی و هم افزایی بین دستگاهی محقق نخواهد شد.

در این میان، در صورت پیش بینی تمهیدات لازم و توسعه زیرساختی مرتبط با این عرصه، قادر خواهیم بود ضمن شفافیت هر چه بیشتر ، به عنوان مولفه‌ای تعیین کننده در بازدارندگی از بروز فساد، به تسهیل و تسریع روند دریافت و ارائه خدمات و خرید و فروش محصولات و توسعه تجارت دست پیدا کرد.

در شرایطی که کسب و کارهای اینترنتی به عنوان فرصت های نوظهورِ شغلی، بخشی از بار بیکاری کشور را بر دوش می‌کشند، انتظار می رود با اتخاذ تدابیر مناسب، ساماندهی هر چه بیشتر و وضع قوانین مورد نیازِ مربوطه ، به ثبات، پایداری و جذابیت این مشاغل افزوده شود که به طور قطع با تحقق این امر، از بروز بسیاری نارسایی های اقتصادی و حتی اجتماعی جلوگیری خواهد شد که البته این موضوع نفی کننده تهدیدات بالقوه موجود در این عرصه نیست و با ساماندهی، نظارت و کنترل هر چه شایسته تر می توان از محاسن و مزایای این ظرفیت، بسیار بیشتر از آسیب‌های آن منتفع شد.

توسعه خدمات الکترونیکی، به عنوان ضرورتی تاثیرگذار در کوچک سازی و چابک سازی دولت، کاهش هزینه‌های جاری و جلوگیری از ترددهای غیرضروری ارباب رجوع به ادارات و سالم سازی فزآینده تر دستگاه های اجرایی و خدماتی، نقش بسزایی ایفاء می‌کند و مجموعه این فرصت ها ایجاب می‌کند از این ظرفیت، به عنوان اهرمی قدرتمند در تحقق و حصول هر چه بیشتر سیاست های اقتصاد مقاومتی بهره گیری شود.

اقتصاد دیجیتالی، اصلی تاثیرگذار در تقویت تولید ناخالص ملی

کم نیستند کارشناسانی که معتقدند؛ اقتصاد دیجیتالی، به صنعتی نوظهور مبدل شده که علاوه بر سود بالایی که در حوزه ساخت، تولید و عرضه تجهیزات مربوطه در پی دارد به عنوان پلی ارتباطی و تبلیغاتی قدرتمند قادر است، کلیت اقتصاد یک کشور را تحت تاثیر قرار داده و آن را به سمت پیشرفت و شکوفایی فزاینده تر سوق دهد.

در سایه اقتصاد دیجیتالیِ مبتنی بر اینترنت و فضای مجازی، می‌توان در تولید نیز به توفیقات شایسته تری نائل شد و به طور قطع  با تَسَری و گسترش اینترنت اشیاء در آینده ای نه چندان دور، با تحولات عظیم و چشمگیرتری در این عرصه مواجه خواهیم شد.

در پایان، نباید از نظر دور داشت ، با وجود فرصت ها و مواهب بسیار در سایه اتکای به این ظرفیت ها، نباید این واقعیت را فراموش کرد که ساماندهی، نظارت سازنده و اصولی بر این عرصه، از الزاماتی است که می طلبد بصورت جدی در اولویت قرار گیرد و یقینا توأم شدن این ظرفیت با احتیاط و عقلانیت و مرتفع ساختن تهدیدات،به حصول موفقیت های چشمگیرتری می انجامد.