سوشانت سرین روز جمعه با انتشار مقاله ای در روزنامه فری پرس ژورنال نوشت:رقابت وقتی بوجود می‌آید که هر دو کشور به دنبال مشتریان مشترک باشند ،درحالیکه در خصوص این دو بندر چنین نیست.

وی با اشاره به اینکه بندر گوادر برای تجارت ترانزیتی آسیای میانه مناسب نیست اضافه کرد به همین دلیل بندرچابهار نمی‌تواند به عنوان مکمل و یا رقیب بندر گوادر مطرح شود ،مدل بندر گوادر برای تثبیت یک متحد(چین ) طراحی شده درحالیکه بندر چابهار برای تجارت و ترانزیت کاربرد دارد.
به عقیده این نویسنده ،بندر چابهار در پاسخ به یک نیاز منطقه‌ای ایجاد شده که بنادر دیگر نمی‌توانند از اهمیت آن کم کنند.

درادامه این مطلب اضافه شده است ازنظر راهبردی استفاده از بندر گوادر بعنوان یک پایگاه دریایی توسط چین باعث خوشحالی کشورهای منطقه نمی‌شود.

این تحلیل گر مسائل منطقه‌ای معتقد است این احتمال وجود دارد که بندرچابهار برای کشورهایی مانند امریکا با کاهش روابط این کشور با پاکستان برای ارسال تجهیزات به افغانستان مورد استفاده قرار گیرد که این بستگی به روابط دو کشور دارد.

وی با اشاره به کریدور اقتصادی چین و پاکستان می‌نویسد این کریدور بدون اتصال منطقه‌ای،فقط پاکستان را تبدیل به مستعمره و یا تابع چین می‌کند.

این نویسنده در ادامه با انتقاد از سیاست پاکستان اضافه می‌کند این سیاست باعث شده افغانستان که در زمینه‌های مختلف به این کشور متکی است، به فکر متنوع کردن مسیرهای خود باشد.
وی می‌افزاید:باتوسعه بندر چابهار ،مسیر دسترسی سریع و موثر برای تجارت با افغانستان تامین می شود.

این کارشناس مسائل منطقه،سرمایه گذاری در بندر چابهار را باعث توسعه مناطق محروم ایران می داند و می‌نویسد فعال شدن کریدور شمال – جنوب باعث رونق اقتصادی کشورهای منطقه خواهد شد.

وی با اشاره به نگرانی پاکستان از سرمایه گذاری هند در چابهار نوشت از هم اکنون نگرانی در خصوص کاهش موقعیت بندر گوادر در مقامات این کشور دیده می‌شود.

سرین  سرمایه گذاری در چابهار را مهمترین اقدام راهبردی نخست وزیر هند دانست و نوشت این سرمایه گذاری به دلایل مختلف از جمله تحریم‌ها تاکنون به تاخیر افتاده است .

وی با اشاره به ایجاد مانع از سوی پاکستان برای دسترسی هند به افغانستان نوشت قرارداد سه جانبه ایران،هند و افغانستان باعث شد که دهلی نو موفق به دورزدن پاکستان برای دسترسی به افغانستان شود.

این نویسنده هندی درادامه می‌نویسد پاکستان خود را بعنوان پلی بین آسیای جنوبی ،میانه و غربی می داند نوشت سیاست‌های پاکستان باعث از بین رفتن موقعیت جغرافیایی این کشور شده است.
درادامه این مطلب اضافه شده است پاکستان فقط برای هند می‌تواند بعنوان پل مفید باشد و تا زمانیکه این کشور نخواهد بعنوان پل بین هند و آسیای میانه عمل کند، موقعیت این کشور برای هیچ کشور دیگری مفید نخواهد بود.