ابراهیم عنایت اظهار کرد: مسلم است رشد پرشتابی که در سه ماه پایانی سال گذشته، اتفاق افتاد، عکس‌العمل بازار سرمایه به بحث‌های مذاکرات هسته‌ای و انعقاد قراردادهای برجام بود. با این حال عاملی که می‌تواند رشد بازار در روزهای آتی را ادامه دهد، رشد درآمدهای شرکت‌های پذیرفته شده در بورس است.

این کارشناس بازار سهام معتقد است: تا اثرات برجام در اقتصاد کلان کشور دیده شود، به زمان نیاز است. باید شرکت‌ها بتوانند با توجه به شرایط جدید بودجه جدید تهیه کنند، قراردادهای جدید ببندند و درآمدهای جدید خود را پیش‌بینی کنند؛ در حالیکه هنوز اتفاقی در اقتصاد کلان صورت نگرفته و شرکت‌ها نیز، نسبت به ارائه بودجه‌های جدیدشان اقدام نکرده‌اند یا اینکه بودجه‌هایشان آنچنان تغییری نسبت به سال گذشته نداشته است. البته این مساله به این معنا نیست که در خصوص برجام اموراتی انجام نشده بلکه به این معنی است که خواه ناخواه انجام این مسائل زمان می‌برد چراکه ده سال ارتباطی با کشورهای جهان نداشته‌ایم.

عنایت تصریح کرد: حال برای اینکه شرکت‌ها بتوانند با دنیای خارج و شرکای قبلی خود ارتباط برقرار کنند، با آنها به مذاکره بنشینند، تکنولوژی، ماشین‌آلات و مواد اولیه آنها را تهیه کنند و بعد درآمد ناشی از این اقدامات در بودجه آنها دیده شود، فرصت لازم است. یا در رابطه با شرکت‌هایی که صادرات می‌کنند، اگر این شرکت‌ها بتوانند محصولات خود را به کشورهای دیگر صادر کنند، ممکن است به دلیل وجود یکسری موانع که در بانک‌های بین‌المللی وجود دارد، نتوانند پول‌های ناشی از این صادرات را به راحتی دریافت کنند، و آنها نیز، به زمان احتیاج دارند.

او معتقد است: این مسائل اتفاق افتادنی هستند و در آینده نزدیک کم‌کم این موانع رفع می‌شوند و شرکت‌ها می‌توانند با فعالیت‌های جدید، سود و درآمدهای جدید داشته باشند و قیمت سهام‌شان هم در بازار متنوع با این فعالیت‌ها حرکت کند.

این فعال بازار سهام با بیان اینکه وضعیت اقتصاد بین‌الملل نابه‌سامان است، گفت: در حال حاضر بازارهای جهانی بر بازار کشور بسیار تاثیرگذار هستند. اکنون وضعیت بازار مواد اولیه در بازار‌های جهانی مناسب نیست و این مساله بر شرایط بعضی شرکت‌های کشور که صادرکننده این محصولات هستند مانند سنگ‌آهن، مس، فولاد و… تاثیر بسیاری دارد. قطعا اگر قیمت این محصولات در این بازار رو به رشد باشند، بر شرکت‌های بورسی کشور که در این زمینه هستند، اثر مثبت می‌گذارد.

عنایت متذکر شد: در این مدت صنایعی مانند خودرو و بانکی‌ها از صنایعی بودند که بیشترین تاثیر را بر بورس گذاشتند. خودرویی‌ها با هرخبری که در رابطه با انعقاد قرارداد با خودروسازان خارجی وجود داشت، نوسان بسیاری داشتند. همچنین بانکی‌ها با توجه به اینکه رابطه بین بانک‌های ایرانی و بانک‌داری بین‌المللی برقرار شده از صنایعی بودند که بیشترین تاثیر را بر بازار داشتند. اگرچه هنوز هم، شرایط آنها تثبیت نشده که بتوانیم پیش‌بینی کنیم که آیا این صنایع می‌توانند در آینده نزدیک از رشد برخوردار باشند یا نه. چراکه اطلاعات کافی وجود ندارد که خودروسازان نهایتا با عرضه محصولات جدید و قراردادهای با شرکای خارجی چه اقداماتی انجام می‌دهند.

او در پایان بیان کرد: این عدم اطلاع‌رسانی شفاف بیشتر به این مساله کمک می‌کند. البته به نظر می‌رسد برای صنایع بانکی باید منتظر شد تا فرصت‌های نقل و انتقلات برای آنها فراهم شود اما در صنایعی مثل خودرو، اگر خودروسازان بتوانند قراردادها و مذاکراتی که انجام داده‌اند و به بازار اعلام نکرده‌اند را به بازار ارائه کنند شرایط بهتری مهیا شود.