این رقم برای روز شنبه ۴۸ کرسی بود که در عمل برتری را به دموکرات‌ها می‌داد. در نقشه انتخاباتی که سایت «۲۷۰towin.com» منتشر کرده است دموکرات‌ها باید سوای پیروزی در ۲۳ کرسی خود در دو ایالت دیگر نیز پیروز میدان شوند تا بتوانند اکثریت را از دست جمهوری‌خواهان خارج کنند. درحال‌حاضر نسبت جمهوری‌خواهان به دموکرات‌ها در سنای آمریکا ۵۱ به ۴۹ است. در مجلس نمایندگان اما اوضاع همچنان به سود دموکرات‌ها است و هنوز تغییر محسوسی در نظرسنجی‌ها پیش نیامده است. براساس نقشه‌های انتخاباتی به‌دست آمده احتمالا دموکرات‌ها ۲۰۹ کرسی را به‌دست آورند و جمهوری‌خواهان به ۱۹۷ کرسی دست پیدا کنند. این درحالی است که در سایت «realclearpolitics»، پیش‌بینی شده است که دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان ۲۰۳ کرسی را به‌دست خواهند آورد و ۱۹۶ کرسی نیز به جمهوری‌خواهان خواهد رسید. بنابر پیش‌بینی‌های این سایت نیز احتمال اینکه در سنا هر کدام از دو حزب موجود در آمریکا به ۵۰ کرسی برسند زیاد است.
رای دموکرات‌ها درحالی در چند روز اخیر در سنا افزایش یافته است که برخی آن را به‌دلیل سخنان ضدنژادپرستی اخیر ترامپ می‌‌دانند و می‌گویند که اقلیت‌ها و فرهنگ‌های دیگر را برای مقابله با ترامپ تحریک کرده است. دموکرات‌ها نیز بر این باورند که این سیاست ترامپ موجب ترس و وحشت مردم شده است. باراک اوباما که برای این دوره از انتخابات شخصا آستین‌ها را بالا زده است، در یک کارزار انتخاباتی گفت: رئیس‌جمهوری آمریکا قصد دارد با ترساندن و وحشت مردم آرای جمهوری‌خواهان را افزایش دهد. روزنامه نیویورک‌تایمز نیز در گزارشی نوشت: ساختار قانونی آمریکا درتوجه به تهدید ناسیونالیسم سفیدپوستان مردود شده است. حالا ساختار قانونی آمریکا به‌دنبال سازوکاری است تا مانع افسارگسیختگی این ناسیونالیسم افراطی شود.
مهم‌ترین نشانه‌های بروز شکست آمریکا در برقراری عدالت بین نژادهای مختلف در سپتامبر سال ۲۰۱۷ دیده شد. زمانی که فیلم‌های منتشر شده نشان می‌دهد که چگونه توفان ایرما در شارلوتزویل با بی‌تفاوتی سفیدپوست‌ها روبه‌رو شد.
دن استات یکی از افسران پلیس که خود با برتری‌طلبان سفیدپوست چالش‌های فراوانی داشته است جزو کسانی بوده که در مرکز آسیب‌های فوری در گینزویل شاهد نقض عدالت بوده است. در این راستا در یکی از راهپیمایی‌هایی که علیه این نقض عدالت برقرار بود، استات شاهد بود که یک مرد سفیدپوست اسلحه خود را در آورد و مستقیم به یک مرد شلیک کرد و بقیه نیز ایستادند و فقط صحنه را تماشا کردند. برای استات این سوال مطرح شد که چگونه نهادهای سازمانی نتوانسته‌اند عدالت را بین نژادهای مختلف در آمریکا برقرار کنند. او البته مطمئن بود که دیگر چنین اتفاقاتی رخ نخواهد داد اما کاملا بر مسیر خطا رفته است.
قبل از ماه اوت یک نیروی پلیس ۲۴ ساله در گینزویل، که چیزی از دست راستی‌ها و ضد فاشیست‌ها نشنیده بود شاهد یک تظاهرات دیگر در شارلوتزویل می‌شود و این‌بار یک راننده سفیدپوست در کمال خونسردی معترضان را زیر می‌گیرد. استات همچنان با این سوال روبه‌رو بود که چگونه جامعه آمریکا به چنین نقطه‌ای می‌رسد. این در شرایطی است که از عملکرد سفیدپوست‌های برتری‌طلب هیچ گزارش اطلاعاتی به بیرون منتشر نشد. نیروهای پلیس نیز نتوانستند اطلاعات خاصی ارائه دهند. اوضاع به شدت ناراحت‌کننده بود و آن اندازه که اف‌بی‌آی می‌دانست نیز قابل اشتراک‌گذاری نبود.
وزارت امنیت داخلی آمریکا که به‌طور منظم ارزیابی‌های اطلاعاتی دارد و تهدید‌ها را شناسایی می‌کند، در مورد سفیدپوستان برتری طلب اطلاعات اندکی گردآوری کرده است و همین اطلاعات اندک به‌قدری مبهم است که هیچ کمکی به شناخت فرد متعرض به معترضان نمی‌کند. مقامات محلی همچون فرماندارنیز در تاریکی به سر می‌برند. استات می‌گوید که انگار یک مثلث برمودای اطلاعاتی تشکیل شده است. او این سوال را مطرح می‌کند که واقعا هیچ اطلاعاتی پیدا نمی‌شود؟ هیچ اسمی را حتی برای حدس زدن نمی‌توان مطرح کرد؟ هیچ اسمی در این سیستم ثبت نشده است؟ هیچ؟!
در این شرایط نام یکی از کسانی که مطرح شد ویلیاک فیرز ۳۱ ساله است که اهل هیوستون است. فیرز قبلا فیلم‌های آنلاین از یوتیوب پخش کرده و خود را سرباز دست‌راستی‌های افراطی خوانده است. او در این فیلم‌ها شعارهای نازیستی می‌دهد و معترضان را تهدید می‌کند و آنها را به بمب‌گذاری و حمله به مردم تهدید می‌کند. فیرز البته خود یک بزهکار نیز هست. او در شش سال گذشته در زندان بوده است. جرمش دزدیدن و آدم‌ربایی نامزد سابقش بود و حالا نیز با ضمانت بیرون از زندان به سر می‌برد.
در ۱۸ اکتبر، شب پیش از حادثه، فیرز و چند تن دیگر از هیوستونی‌هایی که دارای عقاید نژادپرستانه هستند با جیپ نقره‌ای سیلور دست به مسافرت ۱۴ساعته می‌زنند تا به گینزویل برسند. روز پیش از درگیری‌ها یک کتاب کوچک از اسم و کار افرادی که جزو چهره‌های خطرناک به‌حساب می‌آیند به دفتر فرماندار فرستاده می‌شود و این افراد جزو چهره‌های شاخص ضدفاشسیت به‌حساب می‌آیند. اما استات می‌داند که این چهره‌ها کمتر ممکن است دردسرساز شوند. تحقیقات استات نشان می‌داد که او باید نگران چهره‌های ناشناس باشد که نامشان در جایی ثبت و ضبط نشده است.
تحقیقات استات نشان می‌دهد که در سیستم قضایی آمریکا اطلاعات ثبت شده از نیروهای دست راستی افراطی بسیار اندک است. این در حالی است که تحقیقات نشان می‌دهد از ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ به این‌سو، نژادپرستان در آمریکا بیشتر از آن حادثه دست به آدم‌کشی زده‌اند. این تحقیقات نشان می‌دهد که اوج آدم‌کشی و قتل‌های نژادپرستانه در آمریکا از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷ بوده است. در میان قتل‌های ثبت شده از سال ۲۰۰۱ به این سو، ۷۱ درصد قتل‌ها به دست نژادپرستان و تنها ۲۶ درصد آن توسط اسلام‌گرایان رادیکال صورت گرفته است. این اطلاعات که از سوی دانشگاه مریلند گردآوری شده است نشان می‌دهد که میزان آدم‌کشی نژادپرستان از سال ۲۰۱۳ به این سو، سه برابر شده است که این رقم یعنی اینکه ۶۰ درصد قتل‌ها از سال ۲۰۱۳ به این سو، توسط سفیدپوستان برتری‌طلب صورت گرفته است که عمدتا دارای دیدگاه‌های ضدمسلمان و ضدیهودی هستند. در این شرایط چپ‌های افراطی مانند طرفداران رادیکالمحیط زیست تنها ۱۱ مورد حمله را طراحی کرده و به انجام رسانده‌اند.
این آمار نشان می‌دهد که در گفته‌های دونالدترامپ درخصوص تروریسم و میزان قتل‌های صورت گرفته توسط خارجی‌ها یا فرزندان خارجی که در آمریکا به‌دنیا آمده‌اند، اغراق صورت گرفته است. ترامپ سعی کرده است برای پیشبرد برنامه‌های انتخاباتی خود، مهاجرهراسی را به راه بیندازد. گزارش مرکز استیمسون که یک موسسه غیرحزبی است، نشان می‌دهد از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۷، رقمی در حدود ۸/ ۲ تریلیون دلار برای مبارزه با تروریسم هزینه شده است. این در شرایطی است که در این مدت تنها ۱۰۰ آمریکایی به دست اسلام‌گرایان رادیکال کشته شده‌اند. درحالی‌که اطلاعات نشان می‌دهد تنها در حد فاصل سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷، ۳۸۷ نفر در آمریکا توسط نژادپرستان افراطی کشته شده‌اند.
پی دابلیو سینگر، یکی از مقامات اتاق فکر آمریکای جدید می‌گوید: ما با پدیده‌ای شبیه پدیده داعش در داخل آمریکا مواجه هستیم اما کمترین اطلاعات در مورد آنها گردآوری شده است. او می‌افزاید: گویی هیچ میلی نیست که در مورد این خشونت‌طلبان داخلی صحبت شود و مدام حرف از اسلام‌گرایان رادیکال است.به اعتقاد این کارشناس با آمدن ترامپ این رویه شدت بیشتری پیدا کرده است و خود آمریکا نیز حاضر نیست برای مبارزه با سفیدپوستان برتری‌طلب هزینه کند.
