وی با اشاره به این که در سال ۱۳۹۰ ما حدود ۱۱۸ میلیارد دلار درآمد نفتی داشتیم، گفت: کاهش فروش نفت کاهش بسیار چشم‌گیری است و ما برای نفت هیچ جایگزین دیگری را لحاظ نکرده‌ایم. شرایط بحران کرونا و تحریم‌های ظالمانه آمریکا باعث شده تا درآمدهای نفتی ایران نسبت به سال ۹۶ حدود ۷ میلیارد دلار کاهش پیدا کند.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به این که ساختار برنامه و بودجه کشور به تغییر آنی نیاز دارد، ادامه داد: ما در بحث بودجه سالانه قدرت عمل نداریم و دولت حدود ۳۵۰ هزار میلیارد تومان به کارکنان و بازنشستگان و صندوق‌های بازنشستگی بدهکار است.

در ادامه وی با بیان این که ما باید دارایی‌های دولت را مولد کنیم، گفت: دولت ایران هفت برابر نقدینگی کشور دارایی دارد. ما باید به ظرفیت بخش خصوصی اضافه کنیم و با رتبه ۱۲۰ فضای کسب و کار نمی‌توان ظرفیت بخش خصوصی را افزایش داد. ما باید از طریق نقدینگی موجود در دارایی‌های مردم، نقدینگی را به بورس هدایت کنیم و با ایجاد تعادل و ثبات در بازار شرکت‌های دولتی را واگذار کنیم.

به گفته این تحلیلگر اقتصادی سازمان‌ امور مالیاتی سازمانی مالیات‌ستان نیست و این سازمان باید نقدینگی موجود در کشور را هدایت کند و رفتار سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی را طراحی کند و پیش ببرد.

محمودی اصل با اشاره به این که ساختمان‌های ایران با اخذ یارانه تولید می‌شوند، افزود: متاسفانه برخی از افراد با اخذ یارانه‌های دولتی ساختمان می‌سازند و بعد از تولید با قیمت جهانی محصول خود را می‌فروشند و هیچ مالیاتی را هم پرداخت نمی‌کنند. برخی از مشکلات کشور مانند تسهیل فرآیند اخذ مجوز در شرکت‌های داخلی دیگر به تحریم ربطی ندارد.

وی ادامه داد: ما باید به دنبال صادرات باشیم و کمبود درآمدهای نفتی ایران باید از طریق صادرات جبران شود در حال حاضر حدود ۸۰ درصد از صادرات کشور به مواد خام اختصاص دارند.

این کارشناس اقتصادی با تاکید بر این که ما باید از طریق بازار سرمایه به نقدینگی برسیم، توضیح داد: هر قدر که بازار سرمایه پولی بیشتری را جذب کند، میزان تورم در کشور کاهش پیدا می‌کند و در عین حال شرکت‌های مختلف وضعیت خوبی را پیدا می‌کنند و به چرخه تولید نیز کمک می‌کنند.

محمودی اصل در پایان سخنانش با بیان اینکه «مالیات بر عایدی ثروت» حتما باید در کشور اجرایی شود، خاطرنشان کرد: اگر سود بازار دلالی زیاد باشد، منابع به سمت بازار تولید سوق پیدا نمی‌کنند، بر این اساس سود ناشی از تولید باید همیشه بیشتر از سود دلالی باشد.