اگرچه خیابان‌های خرید محلی یک میراث فرهنگی ناملموس را در همه شهرهای شمال جهانی تشکیل می‌دهند، اهمیت آنها به رسمیت شناخته نشده است و هیچ سیاست عمومی برای حفظ آنها وجود ندارد. اما سرمایه اجتماعی که در این فضاهای بومی توسعه می یابد، از یک اکوسیستم فرهنگی شهری منحصر به فرد حمایت می کند. خیابان‌های خرید محلی زیبایی‌شناسی، حافظه جمعی و اشکال سنتی تعامل اجتماعی را بسیج می‌کنند تا احساس هویت محلی و تعلق را ایجاد کنند که توسط مدرن‌سازی اقتصادی و فرهنگ مصرف جهانی در خطر است. با استفاده از مشاهدات قوم‌نگاری، مصاحبه‌ها و داده‌های آنلاین و بایگانی، مطالعه دقیق یک خیابان خرید مجلل در آمستردام نشان می‌دهد که چگونه احساس هویت و تعلق در اطراف یک دهکده شهری دوباره تخیل شکل می‌گیرد. برخلاف دیگر خیابان‌ها، این خیابان الگوهای سنتی مالکیت فردی و عمر طولانی فروشگاه‌ها را حفظ می‌کند. این اکوسیستم فرهنگی نه تنها ارزش حفاظت از میراث زنده خود را دارد، بلکه نیازمند برنامه ریزی برای تبدیل شدن به میراث شهری چندفرهنگی و فراگیرتر از نظر اجتماعی است .
◄ خیابان های خرید محلی شکلی از میراث فرهنگی ناملموس در شهرها هستند. ◄ این خیابان ها از اکوسیستم های فرهنگی شهری مبتنی بر زیبایی شناسی سنتی، شیوه های اجتماعی و حافظه جمعی حمایت می کنند. ◄ اکوسیستم‌های فرهنگی خیابان‌های خرید محلی به دلیل نوسازی اقتصادی و فرهنگ مصرف‌کننده جهانی در معرض خطر هستند. ◄ سیاست‌های عمومی و هنجارهای غیررسمی باید تضمین کنند که خیابان‌های خرید محلی میراث فرهنگی چندگانه را حفظ می‌کنند .
اکوسیستم های فرهنگی شهری توسط ساکنان عادی شهر که در فضاهای بومی تعامل دارند شکل می گیرند. از نظر تاریخی، مهم ترین آنها بازارها از انواع مختلف بوده اند (اگنیو، 1986، لو، 2000). امروزه، آنها اغلب فضاهای عمومی هستند که در آن مردان و زنان در شیوه های اجتماعی مصرف طولانی مدت و معمولی شرکت می کنند: «فضای سوم» میخانه ها، کافه ها و آرایشگاه های محلی (دانایر، 1992، اولدنبورگ، 1989)، و «پیاده رو» معمولی. رقص باله تجار محلی، خریداران و رهگذران (جیکوبز،
یک خیابان خرید محلی فضایی است که به ظاهر پیش پا افتاده، آنقدر بدیهی گرفته می شود که به سختی به عنوان موضوعی برای تحقیقات اجتماعی یا فرهنگی به نظر می رسد. اما خیابان‌های خرید محلی فقط محل معاملات اقتصادی نیستند. آنها فضاهای اجتماعی هستند که در آن هویت های فرهنگی شکل می گیرند، یاد می گیرند و بازتولید می شوند. اینها هویت‌های محلی و جهانی هستند، زیرا در خیابان‌های خرید هم تجانس قومی سنتی و هم تنوع قومی جدید در یک منطقه جغرافیایی محدود گنجانده می‌شوند. هر روز،
با این حال، اصالت یک هدف متحرک است. هم نشان دهنده روح اولیه گروه های اجتماعی و هم محصولات معاصر افراد خلاق است. اگرچه فرض می شود که در یک عادت متمایز ذاتی است، برداشت های ذهنی از اصالت می تواند هنرمندانه با نشانه های زیبایی شناختی ایجاد شود (گرازیان، 2003، رایت، 2009). علاوه بر این، اصالت می تواند به عنوان یک اهرم قدرت استفاده شود: برای حذف گروه های اجتماعی از سیاست (آدورنو، 2003 [1964]) و همچنین از شهر (زوکین، 2010).
اگر چه
در چارچوب یک پروژه تحقیقاتی در حال انجام و فراملی در خیابان‌های خرید محلی که با همکارانش در شش شهر جهانی توسعه دادم، Utrechtsestraat را انتخاب کردم، یک خیابان خرید کوچک، مسلماً مجلل در منطقه مرکزی آمستردام، به عنوان موضوعی برای اجتماعی، فرهنگی، و تحلیل سیاسی-اقتصادی. اگرچه هدف جمعی ما تجزیه و تحلیل تولید اجتماعی خیابان‌های خرید محلی در چارچوب جهانی‌سازی، مهاجرت و اصالت‌گرایی است، اما من متوجه شدم.
من دو ماه را در Utrechtsestraat گذراندم قبل از اینکه متوجه شدم تقریباً همه در خیابان “سفید پوست” هستند.
آیا Utrechtsestraat می تواند نماینده یک میراث شهری چندفرهنگی باشد؟ یا، مانند امتیاز طبقه اجتماعی که توسط محصولات با کیفیت بالا و خدمات شخصی صمیمی بازتولید می شود، آیا همگنی قومی «هلندی سفید» احساسات قوی هویت و تعلق دهکده شهری را شکل می دهد؟ وقتی سیاست‌های عمومی چندفرهنگی در سراسر اروپا با انتقاد و رد مواجه می‌شوند، اینها سؤالات دشواری هستند.
اما محققان، به دنبال مقامات دولتی در بسیاری از مناطق شمال جهانی
