48000408 21 98+
info@toseabnieh.ir
شنبه تا پنجشنبه 8 تا 18
امروزه، بسیاری از شهرهای توسعهیافته مانند استکهلم و آدلاید در صدد تبدیل شیوه مدیریت زباله فعلی خود به روشی کارآمدتر و پایدارتر به نام روش زباله صفر هستند. به دلیل فعالیت های اقتصادی و کیفیت زندگی ارائه شده به ساکنان، مردم به طور فزاینده ای از روستاها به محیط های شهری نقل مکان می کنند که باعث گسترش شهرها می شود. شهرهای پر ازدحام به دلیل رشد سریع و تولید زباله در حال افزایش کیفیت زندگی شهری را به خطر می اندازند. مفهوم “شهر صفر زباله” شامل نرخ بازیافت 100٪ و بازیابی همه منابع از مواد زائد است. با این حال، تبدیل شهرهای پرمصرف فعلی به شهرهای بدون زباله چالش برانگیز است. بنابراین، این مطالعه با هدف درک محرکهای کلیدی مدیریت زباله و چالشها، تهدیدها و فرصتها در تبدیل جریانهای زباله سنتی و بهینهسازی شیوهها به سمت شیوههای زباله صفر است. بخشی از این مطالعه تجزیه و تحلیل موردی عمیق سیستم های مدیریت زباله در دو شهر آدلاید و استکهلم است. شهرهای کشورهای پرمصرف مانند استرالیا و سوئد بر اساس پنج زمینه مدیریت زباله تجزیه و تحلیل شدهاند: اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فناوری و محیطی. علاوه بر این، محرک های کلیدی شناسایی می شوند. آدلاید و استکهلم هر دو چشم انداز تبدیل شدن به “شهرهای بدون زباله” را دارند. این مطالعه نتیجه میگیرد که استراتژیهای مبتنی بر ابزار، سیستمها و فناوریها میتوانند به شهرها در تبدیل آنها به «شهرهای بدون زباله» کمک کنند. با این حال، آنها همچنین باید مقرون به صرفه، عملی، و موثر در چارچوب مقررات محلی خود باشند.
◄ شهرهای صفر زباله شامل نرخ بازیافت 100٪ و بازیابی همه منابع است. ◄ تبدیل شهرهای پرمصرف فعلی به شهرهای بدون زباله چالش برانگیز است. ◄ انحراف 100% لزوماً به سیستم های مدیریت زباله صفر اشاره نمی کند. ◄ استراتژیهای مبتنی بر ابزار، سیستمها و فناوریها میتوانند به شهرها کمک کنند. ◄ استراتژی ها باید در چارچوب مقررات مقرون به صرفه، عملی و مؤثر باشند.
در حال حاضر، نیمی از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می کنند و تقریباً تمام مناطق جهان تا اواسط این قرن عمدتاً شهری خواهند بود (UN-HABITAT, 2008, p. IX). شهرنشینی در کشورهای پرمصرف در مقایسه با کشورهای کم مصرف بیشتر است، به عنوان مثال در استرالیا، یکی از پرمصرف ترین کشورهای روی زمین، تقریباً 89٪ از مردم در مناطق شهری زندگی می کنند (Lehmann, 2010a, p. 20). شهرهایی که رشد اقتصادی ایجاد می کنند (Lehmann, 2010a, p. 20) کلان مناطق، کریدورهای شهری و مناطق شهری را بسته به اشکال مختلف شهری ایجاد می کنند. با این حال، مردم از شهرهای داخلی به شهرهای “ماهواره ای” یا خوابگاهی و محله های حومه شهر به دلیل مسکن و شرایط زندگی مقرون به صرفه تر نقل مکان می کنند (UN-HABITAT, 2008, p. IX).
طراحی شهرهای پایدار بسیار چالش برانگیز است. در میان تمام چالشهای کلیدی، مدیریت پسماند یکی از مهمترین چالشهای طراحی شهری پایدار است. در شهرهای پرمصرف در جهان صنعتی، مقادیر زیادی زباله کاغذ، بسته بندی بیش از حد، ضایعات مواد غذایی و زباله های الکترونیکی همگی مشکلات خاصی را ایجاد می کنند. “ضایعات صفر” به معنای طراحی و مدیریت محصولات و فرآیندها به طور سیستماتیک برای جلوگیری و حذف ضایعات و مواد، و حفظ و بازیابی همه منابع از جریان های زباله است (ZWIA، 2004). بنابراین، شهرهای بدون زباله 100 درصد زباله های خود را بازیافت می کنند یا تمام منابع ممکن را از جریان های زباله بازیابی می کنند و هیچ زباله مضری برای محیط زیست ما تولید نمی کنند. از دیدگاه کل نگر، دستیابی به طراحی شهرهای بدون زباله نسبتاً دشوار است.
جامعه مصرف محور امروزی مقدار زیادی زباله تولید می کند. این حجم زیاد زباله فشار زیادی را برای مدیریت شهری به شیوه ای پایدارتر ایجاد می کند. سیستم های مدیریت پسماند به اندازه سایر بخش ها مانند آب یا انرژی در فرآیند برنامه ریزی شهری مورد توجه قرار نگرفته است. بنابراین خلأهایی را می توان در مدیریت پسماند در برنامه ریزی شهری فعلی مشاهده کرد.
سیستمهای مدیریت پسماند شامل جنبههای اجتماعی-اقتصادی، سیاسی، زیستمحیطی و فناوری است و دارای ذینفعان زیادی است. همه این جنبهها ماهیت متقابل و پویا دارند. بنابراین سیستمهای مدیریت پسماند یک خوشه پیچیده از جنبههای مختلف ایجاد میکنند و عملکردهای این خوشه پیچیده نیز پویا و وابسته به یکدیگر هستند. تغییرات آب و هوایی جهانی و اثرات مختلف آن بر زندگی انسان، جامعه کنونی را به سمت جامعه ای پایدارتر سوق می دهد. کاهش منابع جهانی محدود ما را وادار می کند که نظارت بر منابع و محصول را در نظر بگیریم. بنابراین مدیریت «ضایعات صفر» نگاهی جامع به پیشگیری و مدیریت پسماند و منابع در یک شهر پایدار است.
هدف این مطالعه تحلیل چالشها، تهدیدها و فرصتها برای تبدیل شیوه سنتی مدیریت پسماند به سمت روش زباله صفر است. بخشی از این مطالعه با مطالعات موردی سیستمهای مدیریت زباله در آدلاید و استکهلم و درسهای آموختهشده از مطالعات موردی برای شناسایی چالشها، تهدیدها و فرصتهای کلیدی در طراحی شهر انجام شده است. سیستمهای مدیریت زباله در آدلاید و استکهلم در زمینههای اجتماعی-سیاسی، اقتصادی، زیستمحیطی و تکنولوژیکی تحلیل شدهاند. بر اساس مطالعات موردی و یافته ها، توصیه های کلیدی به عنوان اصول راهنما برای شهرهای بدون زباله تدوین و ارائه شده است.
این مطالعه بر روی زباله های جامد شهری (MSW) تمرکز دارد. بنابراین، پسماندهای سنگین صنعتی، بالینی، کشاورزی، رادیواکتیو و معادن از این مطالعه حذف شدند.
این مطالعه بر اساس بررسی ادبیات و دو مطالعه موردی در آدلاید و استکهلم است. تجزیه و تحلیل داده های کمی و کیفی نیز انجام شده است و مطالعات موردی برای شناسایی پنج جنبه اصلی مدیریت پایدار پسماند انجام شده است. این پژوهش با روش تحقیق مبتنی بر عمل انجام شده است. تحقیقات محیط ساخته شده مبتنی بر عمل شامل حالت های تحقیق مبتنی بر مورد، مبتنی بر شواهد و مبتنی بر عملکرد است (لی، 2011). در این مطالعه فقط موردی و مبتنی بر شواهد
مطالعات موردی با تجزیه و تحلیل سیستم های مدیریت زباله در آدلاید و استکهلم در زمینه تولید زباله، مدیریت، درمان و اثرات زیست محیطی انجام شده است. اطلاعات پس زمینه در مورد آدلاید و استکهلم در زیر آورده شده است:
سیستم های مدیریت زباله در آدلاید شامل بازیافت، کمپوست، بازیابی منابع و دفن زباله است. در حال حاضر شش محل دفن زباله – Inkerman، Nurioopta، NAWMA، Dublin، Southern Waste Depot و Southern Region – در خدمت منطقه شهری آدلاید هستند. تقریباً 60 میلیون متر مکعب فضای هوایی در دسترس است که می تواند برای سه دهه آینده به آدلاید خدمت کند (ZWSA, 2005). به عنوان بخشی از استراتژی زباله استرالیای جنوبی 2005-2010، ZWSA اقدامات مختلفی را برای
درسهای زیر از دو مطالعه موردی آموخته شد و به نویسندگان این امکان را داد که پنج توصیه کلیدی را برای بهینهسازی مدیریت پسماند فرموله کنند:
درس آموخته شده: جامعه امروزی بسیار پویا است و سطح مصرف بالایی دارد. در نتیجه تبدیل شهرهای پرمصرف به “شهرهای بدون زباله” بسیار دشوار است. با این حال، با تبدیل سبک زندگی پرمصرف به سطوح نسبتاً پایدار مصرف، می توان این کار را انجام داد. تغییر رفتار شخصی دارد
در حال حاضر تغییرات عمده ای در نحوه مدیریت زباله در جامعه ایجاد شده است و نرخ تولید زباله و بازیافت دائماً در حال افزایش است. با این حال، برای تحقق اقتصاد بازیافت قرن بیست و یکم، تغییر رفتار و برنامه های آموزشی برای افزایش آگاهی لازم است. مصرف کنندگان باید از این واقعیت آگاه باشند که زباله ها یک منبع گرانبها هستند – به عنوان مثال ارزش زباله های مواد غذایی، زباله های الکترونیکی، شیشه و مقوای بسته بندی – که زباله ها به همان شیوه ارزشمند هستند.
این مقاله توسط مرکز تحقیقاتی Zero Waste SA برای طراحی و رفتار پایدار (sd+b) در دانشگاه استرالیای جنوبی پشتیبانی شده است. مرکز تحقیقات Zero Waste SA یک مرکز تحقیقاتی میان رشته ای با علاقه و تخصص در طیف گسترده ای از مسائل زیست محیطی و پایداری است. نویسندگان از دو داور ناشناس برای نظرات روشنگرشان تشکر می کنند.