این مقاله با استفاده از تحلیل‌های ارسطو، مفهومی از شهروندی شهری و فضایل ضروری برای آن را پیشنهاد می‌کند. مدارا، دغدغه و امانتداری به عنوان فضائل کلیدی و پیش شرط های تلقین این فضایل در فرهنگ شهروندان شهر مورد بحث قرار می گیرد.
تصور ارسطو از شهروندی، در بیشتر موارد، مفهومی قوی است، که به این معنی است که آن چیزی فراتر از داشتن توانایی رای دادن است. اما قبل از برشمردن ویژگی‌های شهروندی قوی، باید توجه داشت که با توجه به دامنه شهروندی ، دیدگاه ارسطو حتی در مقایسه با دیدگاهی که آن را محدود به رای می‌کند کم‌خون است، زیرا او حقوق شهروندی را به مردان محدود می‌کند (و البته، او بردگان را مستثنی می کند). در حالی که طردهای جنسیتی تقریباً حذف شده است
مطمئناً از شهروندان انتظار می رود که ارزش های خاصی را به اشتراک بگذارند، و از این نظر «یکپارچه» شوند. ما به این سؤال باز خواهیم گشت که این ارزش ها چیست و چگونه می توان آنها را تلقین کرد. با این حال، ارزش‌ها نه تنها یا عمدتاً بیان یا پیوندهای یک جامعه مدنی مشترک هستند، بلکه ابزارهایی برای دستیابی به یک شهر خوب هستند، جایی که این ارزش با ارجاع به تحقق فردی به جای ارجاع به حفظ جوامع همگن اندازه‌گیری می‌شود. ارسطو چنین جوامعی را بر اساس الگوبرداری به تصویر می کشد
مزیتی که اغلب برای یک جامعه شهری یکپارچه ادعا می شود این است که حول ارزش های ثابت و مشترک منسجم است. البته این بستگی به ارزش ها دارد. همچنین، اگر ارزش‌های مشترک فقط بر اساس سنت باشد، تفکر انتقادی آسیب خواهد دید و طردهای ناشی از نگرش‌هایی مانند همجنس‌گرا هراسی و تبعیض جنسی مورد تایید قرار خواهند گرفت.
از نظر ارسطو شهرهای خوب را نمی توان به سادگی به وجود آورد. پیش شرط های خاصی برای یک شهر برای ارتقای شادی ساکنان آن ضروری است. فهرست‌های پیش‌شرط‌های او به آن دسته از پیش‌شرط‌هایی تقسیم می‌شوند که تصادفی هستند، مانند قرار گرفتن در پارامترهای معینی از وسعت سرزمینی و جمعیت و داشتن طبقه متوسط بزرگ، و پیش‌شرط‌هایی که قابل دستکاری عمدی هستند. نمونه های اصلی دومی ساخت فضاهای عمومی، ترکیب خاصی از خیابان است
تصور ارسطو از شهرها، سه سؤال را برجسته می‌کند که در مفهوم شهروندی فضیلت‌آمیز نقش اساسی دارند:
محدوده تابعیت چیست؟
چه فرصت ها، مسئولیت ها و فعالیت هایی شهروندی را تشکیل می دهند؟
ارزش یا هدف شهروندی چیست؟
این سؤالات در مورد هر حوزه شهروندی یا شهروندی بالقوه صدق می کند، و بسیاری از مشاهدات فوق بدون شک برای بیش از شهروندی شهری صدق می کند. این به ویژه در مورد تأیید مقاله از ارسطو است
