باکمینستر فولر: “انجام بیشتر با کمتر”

ریچارد باکمینستر فولر، همچنین به نام باکمینستر فولر، آینده پژوه، نویسنده، طراح، معمار، نظریه پرداز سیستم ها و مخترع آمریکایی بود. فولر در 12 ژوئیه 1895 متولد شد و در 1 ژوئیه 1983 درگذشت. فولر به خاطر ایده‌ها و طرح‌های خلاقانه‌اش و همچنین دیدگاه گسترده‌اش در مورد مسائل پیش روی جهان مشهور بود. فولر عبارت «سفینه فضایی زمین» را برای اشاره به جهان رایج کرد و دیدگاهی بین‌المللی را هنگام رسیدگی به مشکلات بشریت ترویج کرد. او مطالب زیادی در مورد دیدگاه‌ها و نظریه‌های خود نوشت و مشارکت‌هایش در حوزه‌های پایداری ، طراحی و معماری عمیق بود.

در طول دهه 1960، باکمینستر فولر مفهوم «بازی تدارکاتی عالی» و «بازی صلح جهانی» را معرفی کرد که در نهایت به «بازی جهانی» ساده‌تر شد. این ابتکار عمل به عنوان ابزاری برای تسهیل یک رویکرد علمی جامع، آینده نگر و طراحی به مسائل جهانی ارائه می شود. بازی جهانی که فولر در نظر داشت مکانی بود که در آن افراد یا تیم‌هایی از مردم می‌آمدند و با هم رقابت می‌کردند یا با هم همکاری می‌کردند: «در کوتاه‌ترین زمان ممکن، از طریق همکاری خودجوش، بدون محیط‌زیست، دنیا را برای ۱۰۰ درصد بشریت کار کنیم. توهین یا ضرر هر کسی.»

شناخته شده ترین پیشرفت باکمینستر فولر “گنبد ژئودزیکی” است. گنبد ژئودزیک به عنوان تنها سازه گنبدی بزرگ که قادر است مستقیماً روی زمین به عنوان یک کل واحد قرار گیرد برجسته است. همچنین تنها نوع ساختمانی قابل اجرا بدون ابعاد محدود کننده را نشان می دهد. پاویون ایالات متحده در نمایشگاه 67 در مونترال یکی از برجسته ترین گنبدهای ژئودزیکی است. در میان پروژه‌های مختلف مانند Montreal Biospère، Dymaxion House و Dymaxion Car، هدف این مقاله پوشش شناخته‌شده‌ترین پروژه‌های تحقق‌یافته و محقق نشده Buckminster Fuller است.

بگذارید معماران رویای جعبه‌های شیشه‌ای با بخار
و مشتری‌های ثروتمند را در انبوهی روی زانو ببینند،
فقط خانه‌ای در یک گنبد دایره‌ای بزرگ به من بدهید
که پرندگان و زنبورها در آن آسوده باشند.»

باکمینستر فولر آهنگ Rome Home to a Dome را می خواند

باکمینستر فولر استحکام متضاد یک مستطیل و یک مثلث را با اعمال فشار به هر دو ساختار نشان داد. در حالی که مستطیل تمایل به تا شدن و ناپایدار شدن داشت، مثلث استحکام قابل توجهی از خود نشان داد و در زیر فشار دو برابر قوی تر بود. این اصل، کاوش فولر را به سمت یک طرح معماری بدیع هدایت کرد، گنبد ژئودزیکی، که با فلسفه او «انجام بیشتر با کمتر» همسو بود. کشف او نشان داد که ساخت یک ساختار کروی با استفاده از مثلث ها منجر به استحکام بی نظیری می شود.

گنبد ژئودزیک ساختاری کروی یا نیمکره ای است که از شبکه ای از مثلث های به هم پیوسته یا اشکال چند ضلعی دیگر تشکیل شده است. چارچوب گنبد معمولا از مواد محکم و سبک تشکیل شده است و طراحی آن توزیع موثر وزن و تنش را در سرتاسر سازه تسهیل می کند. گنبدهای ژئودزیک به دلیل تأثیرگذاری در محصور کردن فضا با کمترین مصالح شهرت دارند. اصطلاح ژئودزیک به کوتاه ترین فاصله بین دو نقطه روی یک سطح منحنی اشاره دارد. گنبدهای ژئودزیکی به دلیل انعطاف پذیری، کارایی انرژی و تطبیق پذیری معروف هستند.

کره نمونه‌ای از «انجام بیشتر با کمتر» است، زیرا با پوشاندن بیشترین فضای داخلی با کمترین سطح، باعث صرفه‌جویی در مواد و هزینه می‌شود. فولر دوباره این ایده را مطرح کرد که حجم کره با دو برابر شدن قطر آن هشت برابر افزایش می یابد و فوت مربع آن چهار برابر می شود. گنبد به دلایل مختلف از نظر اکولوژیکی مفیدتر است. مساحت سطح کاهش یافته به مواد کمتری نیاز دارد، فضای داخلی مقعر جریان هوای طبیعی را امکان پذیر می کند و جلوگیری از اتلاف گرمای تابشی با عملکردی شبیه به یک بازتابنده عظیم چراغ جلو و بازتاب گرما از داخل را می توان به عنوان برخی از دلایل مفید برشمرد.

بیوسفر مونترال

سال : 1967
مکان : کبک، کانادا

بیوسفر که با نام بیوسفر مونترال نیز شناخته می شود، موزه ای است که در مونترال، کبک، کانادا واقع شده است. این سازه در ابتدا به عنوان غرفه ایالات متحده در نمایشگاه 67 ساخته شد. نمای بیرونی گنبد ژئودزیکی توسط Buckminster Fuller با Shoji Sadao و Geometrics Inc طراحی شده است. ساختار داخلی و نمایشگاه ها توسط Cambridge Seven Associates طراحی شده است. ساخت و ساز در سال 1965 آغاز شد و با اکسپو در سال 1967 افتتاح شد.

در سال 1976 یک آتش سوزی بزرگ به بیوسفر آسیب جدی وارد کرد. آتش در حین بازسازی سازه شروع شد و حباب اکریلیک ساختمان را سوزاند، اما خرپا فولادی باقی ماند. پس از آتش سوزی، شهر متعهد به حفظ بیوسفر و تغییر کاربری آن به عنوان یک سازه در فضای باز، به طور بالقوه شامل باغ های معلق یا خدمت به عنوان محل برگزاری کنسرت شد. اگرچه ایده‌ها و گام‌های مختلفی برای نجات ساختمان برداشته شد، اما این سازه تا سال 1990 بسته ماند. در آگوست 1990، Environment Canada متعهد به این پروژه شد تا Biosphere را به یک موزه تعاملی تبدیل کند. اگرچه مضامین موزه در طول زمان با توجه به شرایط فعلی تغییر کرده است، اما این ساختمان همچنان به عنوان یکی از موزه‌های پربازدید با معماری و نمایشگاه‌های خود ادامه می‌دهد.

خانه دایماکسیون

سال : 1927
مکان : موزه هنری فورد

خانه Dymaxion پاسخ فولر به تقاضا برای یک مسکن تولید انبوه، مقرون به صرفه، به راحتی قابل حمل و نقل و محیط زیست کارآمد بود. این پروژه در اواخر دهه 1920 طراحی شد اما تا سال 1946 ساخته نشد. اصطلاح “Dymaxion” با ترکیب عناصر سه کلمه مورد علاقه فولر ابداع شد: DY (دینامیک)، MAX (حداکثر)، و ION (کشش). در اواخر جنگ جهانی دوم، فولر تلاش کرد صنعت جدیدی برای تولید انبوه خانه های دایماکسیون ایجاد کند.

خانه دایماکسیون به عنوان خانه ای طراحی شده است که به طور طبیعی گرم و خنک می شود، نیروی خود را تولید می کند، در برابر زلزله و طوفان مقاوم است و از مواد دائمی ساخته شده است که نیازی به رنگ آمیزی دوره ای، مقاوم سازی یا تعمیرات دیگر ندارد. Dymaxion House با راه حل های نوآورانه مانند کاهش نیاز به جاروبرقی و گرد و غبار به دلیل تهویه پایین جریان که گرد و غبار را از طریق فیلترها به قرنیزها می کشد، مزایای غیرمعمولی را ارائه می دهد. یا قفسه‌های O-Volving و کمدهای چرخشی که لباس‌ها را برای کاربران به ارمغان می‌آورند.

فولر پروژه Dymaxion را تا سال 1944 کنار گذاشت، زمانی که کمبود مسکن پس از جنگ جهانی دوم او را بر آن داشت تا در مفهوم تولید انبوه واحدهای مسکونی تجدید نظر کند. برای به ثمر رساندن این خانه، فولر یک قرارداد تحقیقاتی دو ساله با شرکت هواپیماسازی بیچ که دارای منابع آلومینیومی فراوان در دوره پس از جنگ بود، منعقد کرد. در سال 1946، فولر دو نمونه اولیه را تکمیل کرد. نمونه اولیه Barwise و نمونه اولیه Danbury، اگرچه هیچکدام مونتاژ یا تولید انبوه نشدند. در سال 1948، ویلیام گراهام، سرمایه‌گذار قبلی، هر دو نمونه اولیه را خریداری و ادغام کرد تا «خانه ویچیتا» را تأسیس کند. این نسخه تفسیری دقیق از طرح اصلی Dymaxion را در بر می‌گیرد: شکل شش ضلعی به یک دایره بدون درز تغییر یافته است. به جز حمام ثبت شده Dymaxion، هیچ یک از عناصر اصلی مسکن در خانه ویچیتا گنجانده نشد.

آر. باکمینستر فولر و آن هیولت گنبد خانه

سال : 1960
مکان : کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا

خانه R. Buckminster Fuller و Anne Hewlett Dome واقع در Carbondale، Illinois، یک اقامتگاه گنبدی ژئودزیکی است که از سال 1960 تا 1971 به عنوان خانه Buckminster Fuller خدمت می کرد. این خانه منحصر به فرد، که فولر در طول زمان خود در دانشگاه ایلینویز جنوبی، آن را اشغال کرد. تنها گنبد ژئودزیکی که او در آن زندگی می کرد و ملک منحصر به فردی که تا به حال داشته است. این اقامتگاه پس‌زمینه‌ای برای دستاوردهای چشمگیر در طول اقامت فولر شد. فولر در طول مدت زندگی در این خانه، 9 حق ثبت اختراع به دست آورد، یازده کتاب تألیف کرد و بیوسفر مونترال را ساخت. این خانه در سال 2006 در فهرست ملی اماکن تاریخی ثبت شد.

پس از مرگ فولر، گنبد قبل از خراب شدن به عنوان مسکن دانشجویی مورد استفاده قرار گرفت. کمپین های مرمتی که با هدف ادامه تلاش های حفاظتی و حفظ میراث فولر آغاز شد، در سال 2014 به نتایجی رسید و کار برای بازگرداندن ساختمان به حالت اولیه آغاز شد.

ماشین دایماکسیون

سال : 1933

در همان دوره ای که فولر طراحی خانه دایماکسیون را آغاز کرد، او همچنین شروع به توسعه خودرویی کرد که با ساختار سبک وزن، ویژگی های آیرودینامیکی و کارایی آن مشخص می شد. باکمینستر فولر خودروی دایماکسیون را در اوایل دهه 1930 طراحی کرد و ویژگی‌های بسیار خلاقانه و در نهایت تاثیرگذار را که در خودروهای آن دوران معمول نبود، در خود جای داد. اینها شامل طراحی منحصر به فرد سه چرخ با فرمان چرخ عقب و دیفرانسیل جلو، بدنه کشیده به اندازه 20 فوت و ساختار بسیار آیرودینامیک بود. موفقیت طراحی در معیارهای عملکرد کارآمد آن مشهود بود: این خودرو می‌توانست تا 11 مسافر را در خود جای دهد، به سرعت 90 مایل در ساعت دست یابد و به بهره‌وری سوخت 30 مایل در هر گالن دست یابد.

فولر در طول زندگی خود سه نمونه اولیه تولید کرد، اما دو نمونه از آنها آسیب دیده یا دور انداخته شدند. یک کپی از این خودرو در سال 2010 توسط دوست، شاگرد و همکار فولر، معمار بریتانیایی نورمن فاستر ساخته شد تا جایگزین یکی از طرح های گمشده شود.

گنبد چشم مگس

سال : 1965
مکان : میامی، ایالات متحده آمریکا

Fly’s Eye Dome نمونه اولیه نهایی طراحی شده توسط R. Buckminster Fuller برای مسکن آینده اقتصادی و قابل حمل با تمرکز بر به حداقل رساندن وزن ساختاری خانه در سال 1965 بود. طراحی تحت تأثیر ساختار چشم مگس بود. فولر این گنبد را به عنوان یک مسکن مقرون به صرفه و قابل حمل برای آینده تصور می کرد. این طرح شامل پنجره‌ها و دهانه‌هایی در داخل گنبد بود تا پنل‌های خورشیدی و سیستم‌های جمع‌آوری آب را در خود جای دهد و گنبد را قادر می‌سازد تا به خودکفایی برسد. با ارائه انعطاف‌پذیری و ترکیب سیستم‌های مختلف، Fly’s Eye Dome نشان‌دهنده جاه‌طلبی مداوم فولر برای “ماشین مسکونی مستقل” است. او تا زمان مرگش در سال 1983 سه نمونه اولیه از Fly’s Eye Dome را ساخت که در حال حاضر متعلق به نورمن فاستر، کریگ رابینز و رابرت روبین است.

باکمینستر فولر به عنوان یک متفکر رویایی است که مشارکت های نوآورانه او حوزه های معماری، طراحی و پایداری را در بر می گیرد. کار پیشگام او بر روی گنبدهای ژئودزیکی و ماشین دایماکسیون، در میان مفاهیم دیگر، تعهد او را به پیش بردن مرزهای خرد متعارف به نمایش گذاشت. فلسفه فولر مبنی بر “انجام بیشتر با کمتر” یک اصل راهنما در بحث در مورد طراحی پایدار و آگاهی زیست محیطی باقی مانده است. پیگیری خستگی‌ناپذیر او برای راه‌حل‌هایی برای چالش‌های جهانی، همانطور که در مفهوم بازی جهانی و تلاش‌های زیست‌محیطی دیده می‌شود، نشان‌دهنده رویکردی جامع برای پرداختن به مسائل پیچیده است. میراث باکمینستر فولر نه تنها در ساختارهای فیزیکی، بلکه در تأثیر پایدار ایده های او بر نسل های آینده معماران، طراحان و افراد آینده نگر باقی می ماند.