ادبیات تاکید می کند که کیفیت محیط ساخته شده و طبیعی بر سلامت محله ها و ساکنان تأثیر می گذارد (دیز روکس، مایر، 2010، ایوانز، 1997، هارپر، لینچ، 2007، هاتسون، ویلسون، 2011، میانوویچ، دیلمن، 2001). همچنین مشخص شده است که محیط اجتماعی با سلامت محله و ساکنان مرتبط است (باریل، 2010، براونینگ، کاگنی، 2003، مک نیل و همکاران، 2006). این دو سناریو به ویژه در شهرهایی که وضعیت سلامت افراد بسته به محله یا منطقه شهری که در آن زندگی می‌کنند می‌تواند بسیار متفاوت باشد صادق است (فیتزپاتریک، لاگوری، 2000، لاوانسون، فادار، 2013).

نابرابری در سلامت در محیط های شهری تا حد زیادی منعکس کننده نابرابری در شرایط اقتصادی، اجتماعی و زندگی است (مارموت، 2006، سازمان بهداشت جهانی، 2011). به گفته پیترز (2010)، نابرابری های مشخص مشخصه شهر آفریقایی معاصر است. Kessides (2005) شکاف‌های آماری معنی‌داری را بین دسترسی افراد فقیر و غیر فقیر به زیرساخت‌های شهری و خدمات اجتماعی توصیف کرد، با وضعیت معمولی در بسیاری از شهرهای نیجریه که نشان‌دهنده تفکیک شدید اجتماعی-فضایی است. ثروتمندان در جوامع دروازه‌ای زیبا و مناطق حفاظت‌شده دولتی زندگی می‌کنند، در حالی که فقرا به زاغه‌ها و سکونت‌گاه‌های ساکن محدود می‌شوند که عمدتاً زیرساخت‌های اولیه و امکانات اجتماعی از آنها استفاده نمی‌کنند (کاتسینا، 2012). بسیاری از این سکونتگاه ها به طور پیوسته قرار دارند مانند Ikeja GRA و Onigbongbo در لاگوس، Warri GRA و Okere در دلتا، Asokoro و Koroduma Village در ابوجا.

مطالعات مربوط به وضعیت اجتماعی-اقتصادی و سلامت در آفریقا شامل مطالعات آددوئین و واتس (1989) است که شرایط بهداشت شهری را در محله های فقیر نشین ایلورین بررسی کردند. Egunjobi و Olatubara (2002) که شرایط بهداشت محیط را در جوامع سنتی در ابادان مطالعه کردند. آگبولا، نوکورو و کاسیم (2007) که شرایط مسکن و وضعیت سلامت محله‌های فقیر نشین شهری را در ابادان تحلیل کردند. و زولو و همکاران (2012) که به دنبال تعیین روابط بین فقر و پویایی سلامت در محله های فقیر نشین نایروبی بود. همه این مطالعات شواهد قوی از رابطه مستقیم بین محیط زیست و سلامت انسان را نشان داده اند. با این حال، آنها عمدتاً بر محله های فقیرنشین تمرکز کرده اند. از این رو شکافی در تفاوت های درون شهری در نتایج سلامت وجود دارد. لاوانسون و فادار (2013) تغییرات بهداشت محیطی درون شهری را در برخی از جوامع در کلانشهر لاگوس مطالعه کردند و عمدتاً بر رابط بین ساختارهای حاکمیتی و پیامدهای سلامت تمرکز کردند، از این رو بررسی رفتار جستجوی اجتماعی و سلامت در تراکم محله های مسکونی سهم قابل توجهی خواهد داشت. به ادبیات پویایی بهداشت محیط در کشورهای در حال توسعه بنابراین، این مطالعه ارزیابی مقایسه‌ای از شرایط اجتماعی-محیطی محلی را به منظور تعیین اینکه آیا تفاوت‌های مشخصی در رفتار بهداشتی و الگوهای زیست‌محیطی زمانی که جوامع بر مبنای اجتماعی-اقتصادی مشخص می‌شوند وجود دارد یا خیر، انجام می‌دهد. از آنجایی که جوامع شهری در نیجریه عمدتاً بر اساس وضعیت درآمدی تفکیک شده اند. ضروری است که میزان نابرابری سلامت در میان محله‌های کم درآمد، متوسط ​​و پردرآمد مورد بررسی قرار گیرد تا اثرات آن بر برنامه‌ریزی شهری و مدیریت سلامت جامعه مشخص شود. مطالعه وضعیت اجتماعی-اقتصادی و وضعیت سلامت در سطح محله تفکیک شده همچنین توسعه راه حل های موردی خاص را برای چالش های شناسایی شده امکان پذیر می کند زیرا همانطور که حق دوست (2012) معتقد است، تفاوت در وضعیت سلامت افراد در گروه های اجتماعی-اقتصادی مختلف تأثیر اجتماعی را نشان می دهد. -وضعیت اقتصادی بر سلامت

بنابراین، این مقاله با مروری بر ادبیات مربوط به نابرابری‌های اجتماعی-محیطی و پیامدهای سلامت شهری آغاز می‌شود و با بررسی تجربی این پدیده در منطقه دولت محلی اتی اوسا در کلانشهر لاگوس ادامه می‌یابد.