اگر با خودروی شخصی سفر می‌‌‌کنید و فرض بگیریم مبدا سفرتان تهران باشد دو گزینه برای سفر دارید، اول اینکه از اصفهان بگذرید و با بیش از هفت ساعت رانندگی و گذشتن از قم، کاشان، نطنز، شاهین‌‌‌شهر، اصفهان و شهرضا به آباده شمالی‌‌‌ترین شهر این استان برسید. مسیر دوم که طولانی‌‌‌تر است از ساوه، سلفچگان، دلیجان، میمه، فولادشهر، بروجن و یاسوج می‌گذرد و به نورآباد میرسد. اگر بخواهید مسیر ابتدایی که نزدیک‌‌‌تر است را انتخاب کنید اولین مقصد سفری که در استان فارس به آن می‌‌‌‌‌‌رسید و در 75 کیلومتری شمال آباده است، قلعه ایزدخواست خواهد بود. مانند بسیاری از بناهای تاریخی این استان، قدمت قلعه به دوره ساسانی میرسد و به آن قلعه کهنه یا قلعه سرسنگ هم میگویند. ایزدخواست پس از بم، بزرگ‌ترین قلعه خشتی دنیا و برخی معتقدند نخستین بنای طبقاتی است. اگر چه اکنون بسیاری نام ایزدخواست را نشنیده‌‌‌اند ولی تا همین سده‌‌‌های پیش این قلعه نزد سیاحان خارجی معروف بوده و شکوه آن توسط چارلز هیث در سال 1815 نقاشی شده است. نیم قرن بعد ارنست هولستر عکاس آلمانی در سال 1873 از این قلعه عکس گرفته و دوره قاجار هم آنتوان سوروگین عکاس معروف بار دیگر از آن عکاسی کرده است.
با توجه به اینکه زمانی را برای دیدن به ایزدخواست صرف کرده و صبح زود هم از تهران حرکت کرده‌‌‌اید، بهتر است شب را در ایزدخواست یا در آباده بمانید، هزینه اقامت در اقامتگاههای بوم‌‌‌گردی در این منطقه به ازای هر نفر شبی 150هزار تومان خواهد بود. روز بعد را در آباده به دیدن کاروانسرای ایزدخواست، تیمچه صرافیان، عمارت کلاه فرنگی فیروزه بگذرانید. منبت، قالی، گیوه، خراطی و سفیدآب جزو صنایع‌‌‌دستی و سوغات این شهر است که با خرید برخی از آنها می‌توانید به سمت اقلید راه بیفتید.
همین‌طور که در حال حرکت به سمت اقلید هستید، در نیمه راه چند تپه میبینید. پای یکی از این تپه‌‌‌ها امامزاده‌‌‌ای قدیمی است، امامزاده را که پشت سر بگذارید در دامنه تل فلات که نام یکی از همین تپه‌‌‌هاست گودالی را میبینید که محلی‌ها به آن حوض دخترگبر میگویند. گفته می‌شود این حوض به دوره ساسانی میرسد، همین حوض و کتیبه نوشته شده بر دیواره آن است که قدمت اقلید را نشان می‌دهد. در گذشته که خانه حاکم اقلید بر فراز این قلعه بود، در نوروز حوضچه را از حنا پر می‌کردند و آن را به عنوان تبرک به مردم می‌‌‌دادند. این روزها اما این اثر تاریخی به حال خود رها شده است و به نظر میرسد اگر همان سنت تاریخی بار دیگر زنده شود، علاقه‌‌‌مندان زیادی را به این منطقه جلب کند. اگر از دیدن جاذبه‌‌‌های تاریخی کمی خسته شده‌اید و دلتان هوای طبیعت را کرده است به تنگ براق بروید که در 80 کیلومتری جنوب غرب اقلید قرار گرفته و در 20 کیلومتری شهر سده است. اگر درباره رفتن یا نرفتن به تنگ براق مردد هستید، کافی است نام آن را در اینترنت جست‌وجو کنید، میبینید که ارزش دیدن و رفتن را دارد. البته پیش از حرکت به سمت تنگ براق می‌توانید منبت، قالیچه یا گردو از اقلید بخرید که جزو سوغات و صنایع دستی این شهر هستند. با دیدن تنگ براق بهتر است به سمت مرودشت بروید و شب را در اقامتگاههای بوم‌‌‌گردی این شهر بگذرانید. هزینه اقامتگاههای این شهر برای هر نفر بین 100 تا 300هزارتومان است.
اغلب کسانی که سفری به استان فارس داشته‌‌‌اند، مرودشت و جاذبه‌‌‌های آن مانند تخت جمشید، نقش رستم، نقش رجب، آرامگاه کوروش و پاسارگاد را دیده‌‌‌‌‌‌اند. طبیعی است که با دیدن این بناها، کمتر کسانی به فکر افتاده باشند پل خان که بنایی متعلق به دوره صفویه است را ببینند. با این همه این بار در سفر به مرودشت این پل که جزو آثار طبیعی ملی است را در برنامه سفرتان بگنجانید. برای اقامت این روز می‌توانید به سمت روستای قصر یعقوب بروید، روستایی که جزو روستاهای برتر گردشگری در این استان است و هزینه اقامت در آن حدود 250هزار تومان به ازای هر نفر است. از سوغاتی‌‌‌های این شهر هم می‌توان به گردو اشاره کرد. طبیعی است که برنامه روز بعد شیراز باشد، شهری که آنقدر جاذبه دارد که یک روز و دو روز برای آن کافی نیست. با این حال بسیاری در سفر به این شهر تنها به چند جاذبه مانند سعدیه، حافظیه، باغ ارم و… اکتفا کرده و گزینه‌های دیگر را از قلم می‌‌‌‌‌‌اندازند. نمونه‌‌‌شان موزه مشکین فام و خانه فروغ‌‌‌الملک است که در محله سنگ سیاه و پشت امامزاده بی‌‌‌بی دختران قرار دارد. در همین محله خانه سعادت هم قرار دارد که قدمت آن به دوره قاجاری برمی‌گردد و به خانه خاتم هم معروف است. در این خانه می‌توانید صنایع دستی شیراز را دیده و خریدتان را انجام دهید.
خانه پرهامی، گشت و گذار در گذر سنگ سیاه و خانه نیایش از دیگر مکان‌‌‌هایی در شیراز هستند که در سفرتان بهتر است آنها را هم بگنجانید. برای اقامت در شیراز گزینهها فراوان است از بوتیک هتل‌‌‌ها و هتل‌‌‌های پنج ستاره گرفته تا انواع و اقسام اقامتگاه‌‌‌ها، مهمانپذیرها و… به همین نسبت قیمت‌ها هم در این شهر متغیر است. از نفری یک‌میلیون و 500هزار تومان تا شبی 120هزار تومان به ازای هر نفر. انتخاب هر کدام از گزینهها بستگی به بودجه‌‌‌ای دارد که برای سفرتان در نظر گرفته‌‌‌اید.
در شیراز بهتر است غذاهای محلی این شهر را هم امتحان کنید، نمونه‌‌‌شان انواع پلوها مانند کلم پلو، قنبر پلو، شکر پلو، شیرازی پلو، پاچه پلوی شیرازی، آلبالو پلوی شیرازی، کاری پلو، هویج پلو. البته در تهیه این غذاها گوشت چرخکرده به کار رفته است، آنها که وگان (یک روش تغذیه و زندگی است که هدف آن حذف هر نوع محصول حیوانی چه در غذا و چه در مواد مصرفی است) هستند می‌توانند دمپخت را امتحان کرده یا لوبیا پلوی خود را با سالاد شیرازی به جای گوشت یا مرغ صرف کنند. رب پلو دیگر غذای این شهر است که هم می‌توان آن را با گوشت میل کرد و هم اینکه با حذف آن خللی در دستور پختش پیش نمی‌‌‌آید. پلو اسفندی غذایی است که آن را به نام آباده‌‌‌ای‌‌‌ها می‌‌‌شناسند بنابراین در سفرتان به آباده این غذا را بگنجانید. این غذا معمولا اوایل ماه اسفند با هفت نوع غلات و حبوبات (مانند عدس، لوبیا، نخود، ماش، برنج، جو، گندم)، میخک پودر شده، ادویه پلویی (پودر گل سرخ، پودر زیره سبز، پودر دارچین، پودر زنجبیل، پودر جوز هندی و پودر هل)، پیاز، گوشت گوسفند با استخوان، فلفل سیاه، کره، نمک و روغن حیوانی درست می‌شود و شما می‌توانید نوع لوبیای آن را طبق ذائقه خود تغییر دهید. در شیراز همین‌طور قنبرپلو را امتحان کنید، غذایی که آنچنان لذیذ است که برخی به آن نام «غم‌‌‌بر پلو» داده‌‌‌اند. نمی‌شود شیراز رفت وآش سبزی را امتحان نکرد، غذایی که برای صبحانه سرو شده و در دیگ‌‌‌های بزرگ پخته می‌شود. البته شیراز تنها محدود به این غذاها نیست، فالوده شیرازی، تجربه انواع فست‌‌‌فودها و… را بسیاری در برنامه سفرشان به شیراز می‌‌‌گنجانند. اگر با تور قصد سفر به شیراز را دارید. هزینه سفر به این شهر بین دو‌میلیون و 250هزار تومان (اقامت در هتل دو ستاره) تا 5میلیون و 950هزار تومان (هتل پنج ستاره) برای تورهای زمینی است. برای اقامت هم می‌توانید این گزینهها را در نظر بگیرید.