در این پژوهش، روش‌های تحلیل کمی علم‌سنجی و بحث کیفی برای بررسی و مرتب‌سازی جامع نتایج پژوهش در حوزه TEIA از بعد مکانی-زمانی و سطح محتوایی اتخاذ شد. در 20 سال گذشته، کانون‌های تحقیقاتی از توسعه پایدار گردشگری در مراحل اولیه و استفاده از روش‌های ارزیابی چرخه حیات برای ارزیابی تأثیر فعالیت‌های گردشگری بر محیط‌زیست به نوآوری‌های اخیر روش‌های تحقیقاتی مانند بهبود چرخه حیات تغییر کرده‌اند. مدل ارزیابی و به کارگیری همه جانبه روش های کمی و کیفی.
ادغام فرهنگ جهانی، گردشگری و تجارت در حال افزایش است و اهمیت گردشگری در اقتصاد کم کربن، اقتصاد سبز، تحول صنعتی، صنعت خدمات و همزیستی هماهنگ بین انسان و طبیعت در حال افزایش است. تحقیقات TEIA پیچیده تر، سیستماتیک و یکپارچه تر است. از آنجایی که گردشگری ارتباط زیادی با محیط زیست، اقتصاد و سیستم های اجتماعی دارد، برای دستیابی به توسعه گردشگری با کیفیت بالا و توسعه پایدار منطقه ای، لازم است از تفکر حاکمیتی سیستماتیک در آینده استفاده شود. این مقاله کاستی‌های موجود در تحقیقات TEIA را روشن می‌کند و پنج پیشنهاد برای تلاش‌های تحقیقاتی آینده ارائه می‌کند: 1) کمیت کردن تأثیر زیست‌محیطی فعالیت‌های مختلف گردشگری بر انواع مختلف مقاصد گردشگری در دوره‌های زمانی مختلف، 2) بررسی تأثیر گردشگری بر هر زیرسیستم محیط و مسیرهای تاثیر بین هر زیرسیستم از منظر حاکمیت سیستم، 3) توجه به مطالعه ردپای حرارتی ایجاد شده توسط فعالیت های گردشگری، 4) مطالعه تاثیر مثبت فعالیت های گردشگری بر محیط زیست، و 5) استفاده بزرگ روش های داده برای تقویت دقت و عملی بودن نتایج تحقیقات TEIA.
محدود به زبان، نوع ادبیات و پایگاه داده، تعداد مطالعات جمع‌آوری‌شده محدود است، اما نتایج پژوهشی این مقاله ممکن است همچنان به محافل دانشگاهی و بخش‌های دولتی مربوطه کمک کند تا تصویر کامل پژوهش TEIA را درک کنند و مرجعی برای تحقیقات علمی بعدی و ارائه دهند. تمرین مدیریت گردشگری یک مطالعه پیگیری جامع تر و بررسی عمیق این مطالعات موردی در مقیاس خرد برای به دست آوردن نتایج جهانی تر مورد نیاز است.
