در حالی که تحقیقات در مورد ترجیحات مسکونی متخصصان خلاق پربار بوده است، توجه کمی به تأثیری که تحصیل در رشته های خلاق بر ترجیحات مسکونی دانشجویان داشته است، شده است. این مقاله از داده‌های جمع‌آوری‌شده از یک نظرسنجی در مورد ترجیحات سکونتی دانشجویان مقطع کارشناسی استفاده می‌کند تا نشان دهد که دانشجویان در رشته‌های خلاق ترجیح آماری معنی‌داری برای اقامت شهری پس از فارغ‌التحصیلی دارند. علاوه بر این، دانش‌آموزان در رشته‌های خلاق تمایل بسیار بیشتری به امکانات فرهنگی غیرمتعارف دارند. نتایج رگرسیون نشان می‌دهد که داشتن یک رشته خلاق، تأثیر مستقیم تمایل به امکانات فرهنگی غیرمتعارف را بر ترجیح برای یک محیط مسکونی شهری واسطه می‌کند. پیامدهای این یافته ها مورد بحث قرار می گیرد.
◄ این مقاله از داده‌های جمع‌آوری‌شده از یک نظرسنجی در مقطع کارشناسی درباره ترجیحات سکونتی دانشجویان استفاده می‌کند. ◄ نشان می دهد که دانشجویان در رشته های خلاق از نظر آماری ترجیح معنی داری برای اقامت شهری پس از فارغ التحصیلی دارند. ◄ دانش‌آموزان در رشته‌های خلاقانه تمایل بیشتری به امکانات فرهنگی غیرمعمول نسبت به دانشجویان رشته‌های غیرخلاق دارند. ◄ داشتن یک رشته خلاق، تأثیر مستقیم تمایل به امکانات فرهنگی غیرمتعارف بر ترجیح شهرها را واسطه می کند.
تحقیقاتی که ویژگی‌های زندگی شهری و افرادی که در محیط‌های شهری زندگی می‌کنند را توصیف می‌کند، بیش از یک قرن است که در حال انباشته شدن است. جامعه شناسان اولیه مانند Töennies، 1887، Durkheim، 1893، Simmel، 1903، Wirth، 1938، و McKay and Shaw (1942) زندگی شهری را به دلیل ایجاد گسست اجتماعی، بی نظمی، بی ثباتی، حساسیت زدایی، مقصر دانستند. محققان بعدی مانند جاکوبز، 1961، گانس، 1962، لوفلند، 1973، و فیشر (1975) دلایلی را برجسته کردند که زیرمجموعه های
جدول 1 شامل میانگین متغیرهای مستقل برای کل نمونه و برای زیرگروه های خلاق و غیر خلاق است. برای تعیین اینکه آیا گروه های خلاق و غیر خلاق به طور قابل توجهی با هم تفاوت دارند، تجزیه و تحلیل های زیرگروه جداگانه ای را برای هر متغیر انجام دادیم. تفاوت بین گروه ها به استثنای یک متغیر: دینداری از نظر آماری معنی دار نبود. گروه خلاق به طور قابل توجهی کمتر از گروه غیرخلاق به عنوان مذهبی شناخته می شود. به عنوان یک کل، با این حال،
چه عواملی بر ترجیحات جوانان برای زندگی شهری تأثیر می گذارد؟ این مطالعه این فرض طولانی مدت را بررسی می کند که افراد خلاق محیط های مسکونی شهری را ترجیح می دهند. ما با تمرکز بر خلاقان جوانی که هنوز برای اشتغال حرفه ای حرکت نکرده اند، به ادبیات مربوط به رابطه بین افراد خلاق و محیط های شهری کمک می کنیم. نتایج ما نشان می‌دهد که ترجیحات فرهنگی بوهمیایی ممکن است نقش اولیه‌ای در آرمان‌های مسکونی شهری بازی کند، و این اثرات ممکن است
