اولین نگرانی و سوالی که در مواجهه با یک پروژه نوسازی با آن روبرو هستیم این است که چرا عمر این ساختمان ها باید اینقدر کوتاه باشد و چرا باید زمان و ثروت زیادی از دست برود؟ با آسیب شناسی این چالش به استانداردهایی رسیدیم که به روز نشده و فرآیند شخصی سازی در ابعاد فردی و اجتماعی اتفاق نیفتاده است.
به راهکاری نیاز داریم که محدودیت فضا مانع عملکرد آن نشود و همزمان به سلیقه کاربران مختلف پاسخ دهد، بنابراین نیازی به بازسازی به زودی نیست. در این پروژه یک آپارتمان 90 متری با تصویر نشان داده شده در عکس ها فرصت مناسبی را برای پاسخ عملی به این چالش فراهم کرد.
1: سعی کردیم با بررسی نیازها و خواسته های کارفرما و اضافه کردن نیازهای عمومی، سرانه مورد نیاز را به دست آوریم. در بعضی مواقع نیاز به یک اتاق خواب بزرگ با تمام امکانات وجود داشت که دسترسی آسان به آشپزخانه و ورودی و هال داشته باشد.
2: بارها نیاز به دو اتاق خواب با دسترسی یکسان بود.
3: گاهی به یک اتاق خواب کوچک و یک سالن بزرگتر نیاز بود. با بررسی این خواسته ها مشخص شد که تنها یکی از آنها قابل تحقق است و چالش ما دستیابی به هر سه آنها بود، بنابراین داشتن دیوارهای قابل جابجایی و سکوی پویا بررسی شد. یک دیوار یکپارچه که می توان قسمت هایی از آن را با درب و قسمت متحرک به صورت لولا جدا کرد و یا فضاهای موجود را به یکدیگر تبدیل کرد، می تواند هر سه نیاز ما را به طور همزمان برآورده کند. در این پروژه به دلیل عرض کم و عمق زیاد و اختلاف سطح سازه امکان دو اتاق خواب دائمی وجود نداشت. یکی از اتاق خواب ها بدون نورگیر و پنجره بود و چون چند بار نیاز به اتاق مهمان بود، نیازی به دو اتاق خواب همزمان نبود.
معماری ما با انقباض و گسترش فضاها شکل گرفت به گونه ای که همزمان یک واحد نود متری با یک اتاق خواب مستر، یک واحد نود متری با دو اتاق خواب و یک واحد نود متری با یک اتاق خواب کوچکتر و یک واحد نود متری داریم. یک سالن بزرگتر نصب این فرآیند با امکان جابجایی قسمتی از آشپزخانه با موتور برقی، جعبه ارتباطی و سه در برنامه ریزی شده بود. که نقش عملکردی راهرو که فضاهای متعددی را منتقل می کند و گاه در نقش جدید خود به عنوان رختکن، با تغییر یک فضای غیر کاربردی به تراس که در خدمت اتاق نشیمن، آشپزخانه و اتاق اصلی است، روند کار را شکل داده است. در برخی موارد این دو فضا با بیرون ارتباط داشتند. با بهره گیری از تکنیک های معماری فضایی پویا ایجاد کرده ایم که می تواند پاسخگوی نیازهای کاربران مختلف و تمامی نیازهای کاربران فعلی باشد، از این رو گامی در جهت افزایش طول عمر این واحد برداشته ایم.
نام: خانه 3×1 /
مکان: شمشک، تهران /
شرکت معماری: استودیو گرا
معمار: حسین نمازی
تیم طراحی: سروش عامری ، امیرمسعود دریکوند، مهراد قادری، محمد شکوری /
تاریخ: 2021-2021 / متراژ
بنا : 90 مسکونی , طراحی داخلی، بازسازی /
برق / مکانیک: میثم کیا شمشکی
نورپردازی: شرکت نورسافرم
چوب سازی: امید دیلمی
ساخت: علی انتظاری
مدیر اجرایی: علی انتظاری
ناظر: استودیو گرا
مدل / گرافیک: امیرمسعود دریکوند، عرفان رمضانی
کارفرما :
بودجه: 200،000 دلار جایزه: مقام دوم در بخش پروژه شهری، 2A جایزه معماری آسیا-اقیانوسیه، 2023 دبی عکس: استودیو Deed /
