پروژه های مسکن جمعی و خودسازمانده با اشکال مختلف قانونی فرصتی برای توسعه مفاهیم متضاد مسکن بازارمحور یا دولتی است. از جمله مزایای دیگر، آنها توسعه قیمت غیر بازار محور و مشارکت مستقیم در تصمیم گیری های طراحی را ارائه می دهند. اما تحقیقات نشان می دهد که آنها پتانسیل خود را برای رسیدگی به خانوارهای کم درآمد به پایان نمی رسانند (Droste، 2015؛ Tummers، 2016؛ LaFond، 2017). همین نتایج همچنین نیاز به بازنگری در چارچوب‌های سازمانی را برای تطبیق با تنوع درآمدی گسترده‌تری از شرکت‌کنندگان مشخص می‌کند. در همین حال، فاولاها دانش قابل توجهی در مورد خود سازماندهی در جوامع، راه حل های مسکن برای بودجه های کم، و مفاهیم متضاد مختلف با روش های “رسمی” برنامه ریزی محله دارند.

آسا برانکا یک فاولا در منطقه غربی ریودوژانیرو است و نمونه‌ای از توسعه این صفات در چهار دهه گذشته است. چند عامل تعیین کننده مناسب بودن آن برای مطالعه موردی برای جوامع دیگر است. منطقه غرب از نظر توپوگرافی مسطح است و به اندازه فاولاهای دامنه تپه ریودوژانیرو در دامنه های شیب دار شهر نیست. علاوه بر این، محله‌های اطراف از نظر کاربری زمین متنوع هستند و مجتمع‌های مسکونی مجاور آسا برانکا را در یک محیط مسکونی شهری معمولی قرار داده‌اند. مساحت نسبتاً کوچک 20 هکتاری آن با حدود 10000 ساکن و تاریخچه نسبتاً کوتاه آن در چهار دهه، زمینه قابل درک برای این تحقیق را تشکیل می دهد. در مقابل، جوامع مرکزی‌تر، گاهی اوقات به یک قرن پیش برمی‌گردند و در چندین هکتار زمین گسترش می‌یابند در حالی که هزاران نفر از ساکنان را در خود جای می‌دهند. اما در نهایت و شاید مهم‌تر از همه، رهبران آسا برانکا به خوبی با شبکه‌های بین منطقه‌ای رهبران جامعه دیگر ارتباط دارند و روابط نزدیکی با سازمان‌های غیردولتی در سراسر شهر دارند. از این رو، امکان همکاری با انجمن های کاتالیتیک غیردولتی و ایجاد ارتباط با برخی از ساکنان طی سه بازدید در طی هفت هفته در سال 2019 وجود داشت.

هدف پژوهشی راهنما این است که بفهمیم چرا Asa Branca علیرغم مجموعه ای از چالش ها از داخل و خارج از جامعه همچنان ادامه می دهد. متعاقباً، مشاهده و ارزیابی راهبردهای تداوم می‌خواهد به مجموعه‌های مسکن خودسازمانده و سیاست‌گذاران در جاهای دیگر اطلاع‌رسانی کند تا پروژه‌های مسکن برای افراد و خانواده‌های با درآمد و امکانات کمتر قابل دسترس‌تر باشد. سوال تحقیق به دو بخش تقسیم می شود. اول، چرا این فاولا خاص با وجود عناصر متعددی که انسجام اجتماعی آن را به چالش می‌کشد، همچنان یک شبکه اجتماعی متراکم را حفظ کرده است؟ برای شناسایی درس‌هایی که باید از آسا برانکا آموخت، این کار به‌طور تجربی مشاهده کرد که چگونه ساکنان جامعه خود را از نظر اجتماعی ساختار می‌دهند تا در فضایی پایداری کنند. پس از زمینه سازی مختصر مکان و شکل گیری تاریخی آسا برانکا، مشاهدات تمایلات تعاملات به سمت و دور از آسا برانکا را به عنوان یک واحد فضایی منسجم شناسایی می کند. پیچیدگی در ابهام فاولا آشکار می‌شود که می‌خواهد در یک طرف باقی بماند، در حالی که سایر حرکت‌ها به سمت پایداری حاکی از کاهش بالقوه حس جامعه است. در گام دوم، این مطالعه در نظر دارد تا بفهمد و توضیح دهد که چگونه جوامع دیگر می‌توانند از آسا برانکا یا به طور دقیق‌تر بیاموزند: چگونه می‌توان درس‌هایی از این مورد از مسکن خودسازمان‌دهی شده به گروه‌های مسکن با علایق مشابه در بافت‌های مختلف شهری اطلاع داد؟ این سوال در خدمت بررسی اصول کلی است که می تواند به پروژه های دیگر مهاجرت کند. بنابراین مقاله با هفت درس برای انواع نوظهور مسکن خودسازمانده پایان می یابد. هدف الهام بخشیدن به اعضای چنین گروه‌هایی یا سیاست‌گذاران است تا راه‌هایی را بیابند که شامل تنوع بیشتری از خانواده‌ها باشد. نتایج به گفتمان در مورد فرصت‌ها برای مکانیسم‌های رایج تولید و عرضه مسکن کمک می‌کند.

سؤالات راهنما طیف وسیعی از ترجمه ها را به اهداف مشاهده تحقیق و سؤالات مصاحبه پیشنهاد می کردند. با این حال، با اقتباس از روش مصاحبه عمیق (گوبریوم، هلشتاین، مروستی، و مک‌کینی، 2012)، این رویکرد در درجه اول به مصاحبه‌شوندگان اجازه می‌دهد تا گفتگو را رهبری کنند. مصاحبه شوندگان به صورت تصادفی یا بر اساس معرفی توسط مخاطبین سازمان های غیردولتی جامعه انتخاب شدند. مجله‌ای با پرسش‌های پژوهشی راهنمایی کمک می‌کرد تا در صورت مناسب بودن موضوع، آن‌ها را به مکالمات باز تبدیل کند. فقط با رضایت مصاحبه شوندگان، یک ضبط صوت و یک دوربین، مصاحبه ها را برای ارزیابی بعدی مستند کرد. رویه باز منجر به اطلاعات مفید فراتر از اهداف تحقیقاتی اولیه شد و فضای محترمانه تری را حفظ کرد. مشاهده ارزیابی سپس بر عواملی متمرکز شد که یا به تحکیم فیزیکی و اجتماعی فاولا کمک می‌کنند یا آن را بی‌ثبات می‌کنند. در این زمینه، بی‌ثباتی به معنای عواملی است که ساختار فضایی-اجتماعی را به عنوان یک واحد منسجم ناپایدارتر می‌کند.

در ارتباط با فرآیندهای بی‌ثبات‌سازی و پایدارسازی، این تحقیق انسجام اجتماعی را به عنوان مفهوم اصلی خود برای تجزیه و تحلیل در نظر می‌گیرد. در حالی که تعاریف متعدد و گاه بحث برانگیزی از انسجام اجتماعی وجود دارد، اما ترکیبی کلی از درک آکادمیک خود را اعمال می کند: انسجام اجتماعی شامل گروهی با احساس تعلق قوی است که برای یک شرکت مشترک به عنوان اعضای یک جامعه مبتنی بر اعتماد کار می کند. این جامعه اهداف مختلفی را تعیین می کند که عمدتاً رفاه اعضای خود و فرصتی برای تحرک رو به بالا را هدف قرار می دهد (به شورای اروپا، 2005؛ OECD، 2011 مراجعه کنید). با آزادی کیفی این تعریف، پژوهش می‌تواند عوامل و عواملی را که جامعه آسا برانکا را به سمت انسجام اجتماعی یا دور از آن سوق می‌دهند، پیدا کند. این تمایلات به توضیح این که چرا فاولا در طول سال‌ها به محله‌ای پر رونق با درآمدها، برنامه‌های زندگی و ترکیب‌های خانگی متفاوت تثبیت شده است، کمک می‌کند. برای پاسخ به سوال اول تحقیق، توضیح پویایی پیچیده به عنوان یک روش در نهایت از بازسازی پشتکار آسا برانکا برای یک محله پر رونق پشتیبانی می کند. علاوه بر این، درک روشی که آسا برانکا استقامت می‌کند، منجر به درس‌هایی می‌شود که برای اطلاع‌رسانی به جوامع خودسازمان مسکن، برنامه‌ریزان، معماران و سیاست‌گذاران هدایت می‌شوند.

عواملی وجود دارد که تحقیق آنها را به طور کامل در نظر نگرفته است. گفتمان آن حضور و نقش قاچاق مواد مخدر را تصدیق می کند، اما شامل آن نمی شود، زیرا در زمان تحقیق هیچ مشکلی در آسا برانکا وجود نداشت. همچنین، برای توضیح توسعه پیچیده تاریخی و سیاسی آن، از دامنه این سهم فراتر خواهد رفت. دوم، در حالی که گفتمان نژادی و تفکیک نژادی فاولاها را به طور کلی زمینه‌ای می‌کند، این مطالعه فضایی-اجتماعی آسا برانکا بدون آن کار می‌کند. در نهایت، نقش تأثیرگذار رسانه‌های جریان اصلی ملی و جهانی پرهیجان بر تصویر فاولا – که به طور مستمر فاولا را بر لبه‌های یک نقاشی توریستی عاشقانه یا یک دیستوپیای خشونت‌آمیز ارباب مواد مخدر قرار می‌دهند – مورد بحث قرار نمی‌گیرد. آسا برانکا نمونه بارز محله شبکه ای از شهروندان است که به دنبال تحقق حقوق بشر خود و فراتر از آن هستند.

با نگاهی به تاریخچه مختصری از فاولاهای ریو، تحولات کلی فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی زندگی بسیاری از ساکنان را بهبود بخشیده است (پرلمن، 2010). با این حال، عموم مردم هنوز فاولاها را به عنوان مکان های استثنایی و یک پدیده اجتماعی- فضایی گسسته درک می کنند (ریچموند، 2018). حتی با وجود اینکه فاولاها در شرایط خاصی به وجود آمدند و ویژگی‌های مشخصه‌ای را به شهرک‌ها دادند، خانه‌های فاولا از نظر منشأ و درآمد ساکنانشان توسعه یافته و متنوع شده‌اند. اگرچه آنها هنوز یک گونه شناسی شهری متمایز هستند، اغلب فاقد عنوان قانونی زمین هستند، هیچ ویژگی اساسی برای فاولا وجود ندارد. صرفاً ویژگی های مشروط به عنوان محصولات یک سیر تکاملی خاص وجود دارد که اغلب از جامعه ای به جامعه دیگر متفاوت است. صرف نظر از این، شرایط اضطراری قابل مقایسه منجر به سازوکارهای مقابله ای مشابهی می شود که زمینه مشترکی را برای درس آموزی برای جوامع دیگر فراهم می کند. عوامل داخلی و خارجی فاولاها به تداوم وضعیت آنها به عنوان اشکال استثنایی محله های تحت حکومت کمک می کند. ممکن است درآمد رو به رشد ساکنان، زندگی اجتماعی شدید و پیوندهای نزدیک خانوادگی آنها، یا برنامه های دیرهنگام ارتقای ایالت باشد: فاولاها همچنان ادامه دارند.