سو فوجیموتو: چه چیزی در زیر ساختارهای پیچیده نهفته است؟

در آغاز زمان، معماری بر اساس نیازهای انسان طراحی می شد. با این حال، با رشد و تکامل مستمر جهان، طراحی ساختمان ها با توجه به فرهنگ و رفتار انسان آغاز شد. به همین دلیل است که شما سبک های مختلف معماری را در کشورها و مناطق مختلف می بینید. اگر به 100000 سال پیش سفر کنیم، معماری بومی بود و از مواد محلی و منابع موجود برای ایجاد پناهگاه استفاده می کرد. به سرعت به امروز، و مفهوم معماری بومی قوی باقی می ماند. معمارانی مانند سو فوجیموتو قویاً به تأثیر رفتار انسان بر معماری اعتقاد دارند و تمام طرح های خود را حول این مفهوم اساسی شکل می دهند.

سو فوجیموتو در جزیره ای به نام هوکایدو در شمال ژاپن بزرگ شد، جایی که همیشه توسط طبیعت و جنگل احاطه شده بود. علاقه او به رفتار انسان در ارتباط با جهان طبیعی روز به روز بیشتر می شد و او را به معمار معروف امروزی تبدیل کرد. از کودکی اسیر غارها و جنگل ها و این تصور بود که کارکردهای این فضاها بر اساس رفتار انسان ها تعریف و تعیین می شود. برای او، جنگل ها چیزی بیش از درختان بودند. آن‌ها شبیه سازه‌ها بودند و از مردم محافظت می‌کردند، دقیقاً مانند غارهایی که در گذشته به عنوان پناهگاه برای انسان‌ها خدمت می‌کردند. فوجیموتو به تنوع و این واقعیت اعتقاد داشت که مردم باید تجربه خود را در هر مکانی شکل دهند. این باور باعث شد که او با تجسم احساس آزادی خود در دوران کودکی بین جنگل‌ها، از دیدگاهی حساس‌تر و محترمانه‌تر به معماری نگاه کند و دقیقاً همین حس را در استفاده‌کنندگان از هر فضای ساخته شده القا کند.

فوجیموتو از تضاد بین هوکایدو، جایی که در آن بزرگ شد، و توکیو الهام گرفت ، جایی که مطالعات معماری خود را به پایان رساند، الهام گرفت. در توکیو، خیابان‌های کوچک احاطه‌شده با عناصر مصنوعی و کابل‌ها، او را به یاد کودکی می‌اندازد که از میان برگ‌ها، شاخه‌ها و جنگل‌ها راه می‌رود. برای فوجیموتو، این مفهوم یکسان بود، فقط با زمینه متفاوت. از آن لحظه به بعد، او با طراحی هایش بر اساس مفهومی که به ذهنش رسید – آینده بدوی – شروع به ایجاد تغییر در جهان کرد.

مفهوم آینده اولیه مبتنی بر دستیابی به معماری ایده آل با استفاده از سه استراتژی کلیدی است: درجه بندی، روابط، و تجربی/تصادفی. درجه بندی نشان دهنده احتمالات و چالش هایی است که در زندگی واقعی اتفاق می افتد و بر این اساس با آن تغییرات سازگار می شود. روابط نشان دهنده کارکرد در معماری و اینکه هر فضا در کشورها یا جوامع مختلف معنای متفاوتی دارد. توانایی ایجاد چیزی متغیر و سازگار با رفتار انسان در رابطه با محیط اطراف است.

در نهایت، فوجیموتو معتقد بود که معماری باید تجربی و تصادفی باشد و به کاربران یک ساختمان اجازه دهد تا با فضاهای داخل به روشی شهودی تعامل داشته باشند. او معتقد بود که انسان‌ها با انسان‌های دیگر و همزمان با محیط‌شان رابطه برقرار می‌کنند. او می خواست مردم روابط خود را با فضایی که در آن هستند بسازند. این باور به دوران کودکی او در جنگل‌های شمال ژاپن برمی‌گردد، زندگی‌ای را که تصور می‌کرد و به روش خودش تجربه می‌کرد. در اصل، «آینده ابتدایی» معماران را تشویق می‌کند تا فضاهایی را طراحی کنند که نه تنها کاربردی، بلکه سازگار، خودانگیخته و متنوع هستند و منعکس کننده ماهیت در حال تکامل عادات و تعاملات انسان با محیط خود هستند.

سو فوجیموتو در سال 1994 از دانشکده مهندسی دانشگاه توکیو فارغ التحصیل شد و در سال 2000 شرکت معماری خود را با نام Sou Fujimoto Architects افتتاح کرد. پس از افتتاح شرکت خود، او جایزه نقد و بررسی معماری را برای معماران نوظهور به مدت سه سال متوالی دریافت کرد که باعث شد در سراسر جهان به رسمیت شناخته شود. بعداً در سال 2007، او به عنوان مدرس دانشگاه کیوتو مشغول به کار شد و در آنجا دانش و دیدگاه خود را در مورد معماری و رفتار انسانی با جهان به اشتراک گذاشت.

خانه موسیقی، بوداپست

مکان : بوداپست، مجارستان
سال : 2021

موزه ای به مساحت 9000 متر مربع به نام خانه موسیقی در قلب پارک شهر بوداپست واقع شده است . هدف آن نشان دادن ماهیت صدا از طریق ساختار پیچیده آن در طبیعت است. هدف این است که فراتر از طرح‌های موزه‌های سنتی برویم و اجازه دهیم معماری در نشان دادن به بازدیدکنندگان از کجا بروند رهبری کند. این بر مفهوم ایجاد یک “رابطه” با محیط اطراف شما و اجازه دادن به شهود شما راهنمای شما است، دقیقاً مانند قرار گرفتن در یک فضای باز مانند پارک. شما اجازه می دهید طبیعت شما را راهنمایی کند. به جای محدود شدن به یک مسیر خاص و رسیدن به یک مقصد شناخته شده، اجازه می دهید معماری با طبیعت ادغام شود، راهنمای شما باشد و تجربه ای هماهنگ و صلح آمیز ایجاد کند که از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

خانه موسیقی نماد مفهوم «معماری باز» است، که توضیح می‌دهد «وقتی مرز ناپدید می‌شود، محدودیت‌ها ناپدید می‌شوند» (لینچ، پی، 2017). این موزه به خوبی در روح پارک ادغام شده است و آن را به مرکزی برای ملاقات، معاشرت، خلق و حتی خود اندیشی و مراقبه تبدیل می کند. در این پروژه نه تنها عشق فوجیموتو به طبیعت مشهود است، بلکه احترام او به آن نیز به چشم می خورد.

غرفه کوه آسمان

مکان : خلیج هایکو، چین
سال : 2023

طراحی زیبای 3600 متر مربع در استان هاینان، غرفه کوه آسمان به عنوان یک منطقه فرهنگی عمل می کند که یک فضای سرپرستی، کافی شاپ، و یک کتابفروشی را تشکیل می دهد. این مکان فعالیت‌های هنری و فرهنگی، گردهمایی‌های اجتماعی را در خود جای داده و به عنوان یک مرکز اجتماعی عمل می‌کند، در حالی که به طور همزمان مکانی برای مراقبه و درک تعادل بین دنیای انسان‌ساز و طبیعی است.

دریا و آسمان نمادهای دائمی طبیعت هستند و سقف سفید غرفه این ارتباط هماهنگ بین دریا، آسمان و عناصر طبیعی استان را برجسته می کند. غرفه کوه آسمان به عنوان “کوهی در آسمان” دیده می شود. چیزی که این غرفه را منحصر به فرد می کند سقف متقابل چرخان، قابل پیاده روی و حیاط سبز مرکزی در فضای باز است که به بازدیدکنندگان این فرصت را می دهد تا زیبایی معماری مدرن و آرامش طبیعت در چین را درک کنند.

خانه NA

مکان : توکیو، ژاپن
سال : 2012

خانه 85 متر مربعی شفاف برای یک زوج جوان در توکیو، در تضاد با بلوک های سیمانی سنتی که در بیشتر مناطق مسکونی شهر دیده می شود، House NA مفهوم واقعی زندگی در یک درخت را دنبال می کند. این مفهوم در 21 سطح مختلف دیده می شود که هر کدام در ارتفاع متفاوتی در داخل خانه قرار گرفته اند. ایده پشت این طراحی این است که آرزوی مشتری برای زندگی مانند عشایر (افرادی که از جایی به مکان دیگر نقل مکان می کنند) در آسایش خانه خود برآورده شود. مانند داشتن یک خانه چند طبقه در داخل یک درخت که به آنها اجازه می دهد ارتفاعات و فضاهای مختلف را در محیط زندگی خود تجربه کنند. وقتی در مورد شاخه های یک درخت صحبت می شود، آنها از هم جدا می شوند اما در همان زمان به هم متصل می شوند، که خانه NA شبیه آن است.

ساختار اسکلت فلزی سفید خود هیچ شباهتی به درخت ندارد. با این حال زندگی زیسته و لحظات تجربه شده در این فضا اقتباسی معاصر از غنای است که پیشینیان باستان از زمانی که درختان ساکن بودند تجربه کرده بودند. چنین وجودی است بین شهر، معماری، مبلمان و بدن، و به همان اندازه بین طبیعت و مصنوعی است.

سو فوجیموتو

هتل شیرویا

مکان : Maebashri، ژاپن
سال : 2020

سو فوجیموتو هتلی را در شهری در ژاپن به نام Maebashi طراحی کرد که به شهر آب، سرسبزی و شاعران شهرت داشت و زمانی شهری بود که نقش مهمی در رونق صنعت ابریشم در ژاپن داشت و آن را به خوبی تبدیل کرد. به خاطر خلاقیت و زیبایی اش معروف است. پروژه هتل شیرویا بازسازی یک ساختمان قدیمی موجود از دهه 1970 بود که معمار سو فوجیموتو با تقویت ساختمان و تبدیل آن به مرکزی برای ساکنان و مسافران برای ملاقات و لذت بردن از طبیعت، هنر، غذا، به میراث شهر احترام گذاشت و آن را حفظ کرد. و فعالیت های فرهنگی در منطقه

او هتل را با حذف برخی از طبقات موجود و دیوارهای بتنی ناهموار در حالی که یک آتریوم باز با یک راه پله در مرکز اضافه کرد، دگرگون کرد. در این منطقه، اینستالیشن های هنری ویژه ای به نام «لوله های روشنایی» اثر لئاندرو ارلیچ وجود دارد. این آثار هنری باقی مانده اند و مردم را به یاد لوله های آبی می اندازد که قبلا در ساختمان قدیمی وجود داشته است. این بخش بازسازی شده “برج میراث” نامیده می شود تا به 300 سال تاریخ که تجارت هتل در این سایت رونق داشت، احترام بگذارد. علاوه بر این، فوجیموتو ساختمان جدیدی به نام “برج سبز” را طراحی کرد که شبیه به یک تپه کوچک است، که یک منظره رایج در منطقه نزدیک رودخانه تون است. این طراحی از چشم انداز طبیعی منطقه الهام گرفته شده است و “برج سبز” رنگی از مناظر محلی را به اطراف اضافه می کند.

غرفه ابر روان

قبل از اینکه فوجیموتو هر چیزی را طراحی کند، سایت را مطالعه می کند و زیبایی آن را با اشاره به چیزهایی که او را بیشتر مجذوب خود کرده است، تجربه می کند، از آن زمان به بعد، طرح های او ظاهر می شود.

“من بسیار تحت تاثیر روستا قرار گرفتم. کاملا زیبا بود زمانی که از آنجا بازدید کردم هوا عمدتا ابری بود و هوای مه آلود و مه آلود تمام روستا را احاطه کرده بود.

سو فوجیموتو

او ابرها و مه را به صورت سقف های پراکنده در منطقه تصور می کرد تا مناظر معماری زیبایی را در ذهنش ایجاد کند. بنابراین، به جای پنهان کردن زیبایی سایت و نشان دادن طراحی غرفه خود، غرفه را با زیبایی عرفانی طبیعی منطقه با ایجاد یک سایبان شناور که “مناظر را در آغوش می گیرد” ادغام کرد. سایبان بر روی طرح اصلی ساختمان و فضای باز، که برای برگزاری نمایشگاه ها و رویدادها استفاده می شود، شناور است تا به کنار رودخانه برسد و سیال بودن ساختمان و سایت را به نمایش بگذارد.

برج مسکونی L’Arbre Blanc

یک برج با همکاری Manal Rachdi، Nicolas Laisné و Dimitri Roussel طراحی و ساخته شد که تصمیم گرفتند به دنبال بینش ارزشمند معمار سو فوجیموتو باشند. چهار نفر از آنها که همگی از طبیعت الهام گرفته بودند، روی این برج چند منظوره برای شهر مونپلیه در فرانسه کار کردند تا زیبایی معماری شهر را افزایش دهند.

مساحت این برج 10225 متر مربع است و بر اساس طبیعت و ابعاد انسانی طراحی شده است. این توجه در طبقات پایین و بالا مشهود است زیرا آنها به عموم اختصاص داده شده اند و به بیرون باز هستند. چیزی که این برج را به عنوان یک طراحی منحصر به فرد متمایز می کند این است که الهام گرفته شده از آن از یک درخت است و با بیرون زدن بالکن ها و وسایل سایه انداز از ساختمان به نظر می رسد که شاخه هایی دارد.

این بالکن های سخاوتمندانه با تلاش برای دوری از “سندرم برج غیرقابل دسترس” تا حد ممکن، تجربه ای واقعا هماهنگ بین فضاهای بیرونی و داخلی را ارائه می دهند. آنها همچنین با کمک به محیط زیست در منطقه جنوبی یک هدف عملی را انجام می دهند و مانند سپری برای ساختمان عمل می کنند، سایه ایجاد می کنند و بادهای شدید را می شکنند که به جریان روان هوا کمک می کند. معماران سخت تلاش کردند تا برج را تا حد امکان به بیرون باز کنند تا احساس خانواده و جامعه محوری بیشتری داشته باشند.

در اینجا برخی از سخنان حکیمانه سو فوجیموتو وجود دارد که باید رعایت کنید: «اگر تجربه را به درستی طراحی کنید، تجربه معماری می تواند یک تجربه پویا باشد. حتی یک بالکن معمولی نیز زمانی که به درستی طراحی شود می تواند ارزش و معنای جدیدی داشته باشد. معمار بودن به معنای همدلی با دیگران و ارتباط با محیط طبیعی است. این شامل ایجاد فضایی است که با مردم طنین انداز می شود و به آنها آزادی می دهد تا همان چیزی باشند که می خواهند باشند و احساساتی را که می خواهند تجربه کنند – چه احساس آزادی، عشق، سبکی، خستگی یا هر چیزی که شخصاً با آنها صحبت می کند. هنگامی که این احساسات در یک فضای ساخته شده احساس می شود، می دانید که معمار در این هنر تسلط داشته است.