شهرهای خلاق – ایده اصلی

یکی از موانع اصلی تحلیل شهرهای خلاق خود این واژه است. افزایش قابل توجهی در نوشته ها و بحث ها در مورد مفهوم خلاقیت، طبقه خلاق و شهر خلاق وجود داشته است (بیانچینی و CLES، 1988، بیانچینی و پارکینسون، 1993، کرید، 2007، فلوریدا، 2002، فلوریدا، 2004، فلوریدا و تیناگالی، 2004، هال، 1998، هال، 2000، هاتن، 2004، لندری، 2000، لندری، 2006، لوید، 2006، مولوتچ، 1996، اسکات، 2000، اسکات، 2007 و لندری، 2007، مشکل

چرا شهرهای خلاق: چالش

مفهوم شهرهای خلاق مفرد نیست، بلکه چندگانه است. ریشه ها و مفاهیم متداخل زیادی دارد: برخی مکمل و برخی متناقض هستند. همانطور که در این بخش توضیح خواهم داد، رویکردهای رایج انواعی از ابزارگرایی را ارائه می دهند. اما آنچه که کمبود دارد، یک منطق مثبت (ذاتی) فرهنگی و صنایع خلاق است. ثانیاً، این رویکردها دارای مفاهیم در حال تغییر و صرفاً نادرست از موضوع مورد علاقه خود، یعنی صنایع فرهنگی و خلاق هستند که به دنبال آن هستند.

نقل قول های خلاقانه بریتانیا

هیچ “سیاست شهرهای خلاق” در بریتانیا، 5 یا انگلیس وجود ندارد. تاریخچه طولانی سیاست شهری و سیاست فرهنگی وجود دارد. حتی یک تاریخ اخیر (پس از 1997) از سیاست صنایع خلاق وجود دارد. به وضوح، تاریخ خلاقیت شهری

ابتکارات ملی

اگرچه همه سیاست‌ها در مقیاس محلی تأثیر می‌گذارند، برخی از آنها ریشه در نگرانی‌ها یا نهادهای محلی دارند و برخی دامنه وسیع‌تری دارند. بسیاری از سیاست‌ها، که در چهار موضوع سازمان‌دهی شده‌اند، در این بخش مورد بحث قرار گرفته‌اند، در سطح محلی ظاهر شده‌اند و تمرکز محلی دارند. در واقع، برخی به مخالفت با سیاستگذاری ملی در آن زمان گرایش داشتند. 6

ما با شاید طولانی ترین نوع “شهر خلاق” شروع می کنیم

ابتکارات بین المللی

در خارج از بریتانیا، تعدادی از ابتکارات ظهور کرده اند که به شهرها اعطا کرده یا باعث شده اند تا تاج شهر خلاق را به دست آورند. یکی از تنش‌های ذاتی در چنین سیاست‌هایی مربوط به تعادل بین منافع فعلی و آینده سرمایه‌گذاری و توسعه است که فراتر از رویداد امضای 10 است .

رویدادهای ورزشی

شاید طولانی ترین و آشناترین موضوع شهرسازی خلاقانه مربوط به ورزش و به ویژه المپیک مدرن باشد. تجاری‌سازی و محبوبیت روزافزون المپیک، به‌ویژه در عصر تلویزیون، میزبانی بازی‌ها را به یک فرصت بزرگ برای برندسازی و همچنین رونق گردشگری تبدیل کرده است. با این حال، این اثر میراثی است که یک مسئله فزاینده برای شهرها بوده است: در درجه اول از نظر زیرساخت، مستقیماً یا غیر مرتبط با فرهنگ.

پایتخت فرهنگی (EU): 1985

یکی از رشته های مشهود ابتکار سیاست، پایتخت فرهنگی اروپا (شهر فرهنگی اروپا 1985-1999) است. از زمان شروع آن در آتن در سال 1985 (به عنوان شهر فرهنگی اروپا؛ تغییر در سال 1999 به پایتخت فرهنگی اروپا) این رویداد به یک رویداد بسیار محبوب برای نمایش پیشنهادات فرهنگی شهرهای اروپایی تبدیل شده است. در ابتدا پیش فرض، ترویج تاریخ و میراث بود، که زیربنای توانایی محلی برای تأمین مالی این رویداد بود.

شبکه شهرهای خلاق یونسکو

یکی دیگر از ابتکارات که در سال های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است، شبکه شهرهای خلاق یونسکو است که برای اولین بار در سال 2004 راه اندازی شد. از برخی جهات این شبیه به مدل اروپایی (نسل اول) است. با این حال، عمومی نیست، بلکه بر اساس اشکال هنری خاصی است که شهر با آنها شناسایی می شود. 15 مانند ابتکار اروپا، فرآیند انتخاب وجود دارد، اما از آنجایی که یک شبکه است ، چنین است

ارزیابی شهر خلاق

وقتی به سیاست‌های متعددی که بر مفهوم «شهر خلاق» تأثیر می‌گذارند، نگاه می‌کنیم، مشخص می‌شود که نمی‌توان یک «مدل» را از پرونده بریتانیا بیرون کشید. ارزیابی‌های فردی زیادی از سیاست‌ها یا ابتکارات خاص صورت گرفته است. با این حال، بررسی این ارزیابی ها به سرعت استفاده از معیارها، مقیاس های زمانی و اهداف مختلف را آشکار می کند. اما، به دلایل آموزشی، شاید بتوانیم برخی از ویژگی‌های مشترک را که رویکردها را برجسته می‌کنند، ترسیم کنیم.

نتیجه گیری

در این مقاله، تحلیلی واقع‌بینانه و عمل‌گرایانه از وضعیت هنر تفکر سیاست شهرهای خلاق ارائه کرده‌ایم که در چارچوب رابطه بین اقتصاد فرهنگی و خلاق و شهرنشینی بنا شده است. ما استدلال کرده‌ایم که باید به بافت، تاریخ و اشکال نظارتی شهرهای خلاق توجه کرد و در تمایل به استخراج درس‌های گسترده‌تر یا تجویز جایگزین‌ها بسیار محتاط بود. ما شواهدی ارائه کرده‌ایم که چرا، به‌ویژه، پرونده بریتانیا