4.1 . نتیجه گیری

تجزیه و تحلیل ادبیات و تحقیقات کیفی برای خلاصه کردن عوامل مهم در گردشگری روستای قومی استفاده می شود. از تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی برای تأیید و تنظیم ساختار و معیارهای مقیاس در مرحله تحقیق کمی استفاده می‌شود. مقیاس عامل محرک گردشگری روستای قومی با 8 بعد و 43 گویه با پایایی و روایی بالا به دست آمده است. وضعیت نیروهای محرک گردشگری اندازه گیری می شود. نتایج اصلی به صورت زیر نشان داده شده است.

• 1)

  عوامل کلیدی مرتبط با توسعه گردشگری روستاهای قومی در چین عبارتند از منابع، موقعیت مکانی، محیط توسعه، ترجیحات توریستی، سهامداران، محصولات و نوآوری ها.

• 2)

  عوامل محرک تفاوت خاصی را نشان می دهند. منابع منحصر به فرد مهمترین ساختار برای توضیح این تفاوت ها هستند و به دنبال آن مکان های توریستی و سطح نوآوری قرار دارند. این عوامل مهم ترین عامل برای پیش بینی توسعه گردشگری روستایی هستند. داده‌های آن‌ها نشان داده است که بالاترین فاکتورهای مغناطیسی طبیعی شامل منظره، آب و هوا و آب و هوا است. آنها همچنین معتقد بودند که کیفیت جاده ها و حمل و نقل عمومی بسیار مهم است.

• 3)

  همه عوامل با یکدیگر تعامل دارند تا باعث توسعه مقاصد گردشگری روستایی شوند. یعنی عوامل محرک توسعه مقاصد گردشگری مجرد نیستند، بلکه ترکیبی از عوامل مختلف هستند که به طور مشترک توسعه مقاصد گردشگری را ارتقا می دهند. بنابراین، علاوه بر بحرانی ترین عوامل، عوامل دیگری را نیز نباید نادیده گرفت.

• 4)

  مدل رابطه ساختاری نشان می‌دهد که موقعیت جغرافیایی، نقاط دیدنی اطراف و محیط کسب‌وکار سه متغیری هستند که تأثیرات برجسته‌تری را نشان می‌دهند. اگرچه فرضیه 17 و 18 تأیید نمی شود، نتایج داده ها نشان می دهد که تأثیر محیط توسعه گردشگری و محصولات گردشگری بر ذینفعان، به ویژه اولی کاملاً مهم است. همچنین هشدارهایی برای توسعه گردشگری روستاهای اقلیت وجود دارد.

• 5)

  در حالی که برخی از این عوامل به روستاهای قومی اقلیت مربوط می شود، برخی دیگر به همان اندازه می توانند برای خود دولت های محلی اعمال شوند، که نشان می دهد تمرکز بیشتر به کل منطقه سود می رساند.

4.2 . مفاهیم

• 1)

  یکی از مهم ترین عوامل محرکی که مدیران بازاریابی و آژانس های آنها و نیز ارائه دهندگان خدمات را در پی دارد، شناخت مزیت های توسعه گردشگری روستایی است. به عنوان مثال، فرهنگ‌های قومی، کشاورزی ، صنایع دستی روستایی، خانه‌های قومی مسکونی، منابع غذایی و سنت‌های آشپزی می‌توانند به یک برند تخصصی تبدیل شوند که با سایر مقاصد گردشگری روستایی متفاوت است [63، 64]. به نوبه خود، جذابیت منحصر به فرد گردشگری قومی روستایی در صورت توسعه می تواند جیب های بیشتری از گردشگری محلی پایدار را فراهم کند.

• 2)

  مقاصد باید به امکانات مدرن مرتبط با گردشگری، از جمله اطلاعات و فناوری های ارتباطی قابل اعتماد دسترسی داشته باشند. آنها باید به سطح بالاتر ارتقا داده شوند. علاوه بر این، همانطور که در بالا ذکر شد، یک محیط سالم و مثبت گردشگری خارجی و محیط کسب و کار داخلی برای توسعه مقاصد گردشگری روستایی بسیار مهم است.

• 3)

  اپراتورهای تور و آژانس‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات آن‌ها تشویق می‌شوند تا برای ایجاد یک تجربه گردشگری منحصربه‌فرد، بدیع، معنادار و شاد با یکدیگر همکاری کنند. به عنوان مثال، در تولید صنایع دستی مانند ساخت سوغاتی، حتی شامل بازدیدکنندگان – “یک تجربه همهجانبه” و “یک تجربه تعاملی”.

• 4)

  جشنواره‌های عامیانه، تاریخ و فرهنگ، ساختمان‌های مسکونی ، چشم‌انداز طبیعی و جنبه‌های مشخص مانند رژیم‌های غذایی معمولی، فعالیت‌های بازی کودکان، سرگرمی‌ها، مدارس و معلمان آنها، برای سطوح امتحانی مورد علاقه، توجه کامل به گردشگران روستایی در سنین مختلف، متفاوت است. انواع ترجیحات سفر و ویژگی های روانی مصرف کننده، نوآوری را بی وقفه بهینه می کند، نیازهای گردشگری متنوع گردشگران را برآورده می کند.

• 5)

  دولت‌های محلی که توسط سازمان ملی گردشگری حمایت می‌شوند، تشویق می‌شوند تا در حمایت‌های خود از جمله دوره‌هایی برای مدیران احتمالی مکان‌های گردشگری روستایی، از جمله مدیریت مالی، و همکاری با ساکنان محلی، کمک کنند.

• 6)

  با توجه به توسعه محصول، صنایع محلی می توانند به عنوان مثال در کار ساخت و ساز و مرمت، ساخت لباس، بازاریابی صنایع دستی و بسته بندی شرکت کنند. و ساکنان محلی باید عمیقاً درگیر شوند.