تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین زندگی انسان را تحت تاثیر قرار داده است. میانگین دمای سطح زمین طی بیش از 100 سال 0.5 درجه سانتیگراد افزایش یافت (از 0.19- درجه سانتیگراد در سال 1880 به 0.31 درجه سانتیگراد در سال 1994). به طرز تکان دهنده ای، تنها با استفاده از 20 سال (0.9 درجه سانتیگراد در سال 2017) چنین “دستاوردی” حاصل می شود. ¹ مقصر اصلی گرمایش جهانی گازهای گلخانه ای (GHG) به ویژه انتشار دی اکسید کربن (CO2) است _[ 1،2]. اما امروزه انتشار گازهای گلخانه ای با افزایش استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و استفاده بهینه از انرژی کاهش یافته است [[3]، [4]، [5]، [6]. انرژی های تجدیدپذیر در چند دهه گذشته توسعه سریع جهانی را تجربه کرده است [7]، که تقریباً 19.1٪ از کل مصرف انرژی جهانی در سال 2013 را به خود اختصاص داده است و تقریباً نیمی از کل ظرفیت تولید برق جدید را در سال 2014 تأمین می کند ^.

گردشگری بخش مهمی برای رشد اقتصاد (10.2 درصد اقتصاد جهان در سال 2016) و ایجاد شغل (10 درصد مشاغل جهان در سال 2016) در سراسر جهان است. علاوه بر این، سهم گردشگری در رشد تولید ناخالص داخلی در سال 2016 3.1٪ است. گردشگری اگرچه درآمد ملی را غنی می‌کند، ^اما یکی از عوامل مهم در انتشار گازهای گلخانه‌ای است [8]، که تقریباً 5 درصد از انتشار CO2 جهانی را شامل می‌شود _، از جمله بخش حمل‌ونقل (75 درصد)، بخش مسکن (20 درصد)، و بخش‌های دیگر (5). ٪. ⁴

انتظار می رود مناطق شمال شرق و جنوب شرق آسیا (NSEA) در دو منطقه از سریع ترین رشد، نه تنها به دلیل انتشار CO ₂ و رشد اقتصادی، بلکه به دلیل مصرف انرژی و گردشگری بین المللی باشند. شکل 1 سهم انتشار CO ₂ ، تولید ناخالص داخلی واقعی، استفاده از انرژی های تجدیدناپذیر و تجدیدپذیر و همچنین گردشگری بین المللی را در کشورهای منتخب آسیایی در سال 2014 نشان می دهد. از نمودار، می توانیم سهم هر بخش منتخب را در کل جهانی بدست آوریم. . درصد انتشار کربن و انرژی های تجدید ناپذیر حدود 40 درصد است، در حالی که سهم تولید ناخالص داخلی واقعی و انرژی های تجدیدپذیر حدود 30 درصد است و گردشگری بین المللی بیش از 15 درصد از کل جهان را تشکیل می دهد. به طور جداگانه، چین به دنبال روسیه و ژاپن بیشترین سهم را در این منطقه دارد، در حالی که در گردشگری بین‌المللی رتبه‌بندی پس از روسیه و مالزی تغییر کرده است.

_{اخیراً، منطقه NSEA رشد سریعی در انتشار CO 2} ، تولید ناخالص داخلی واقعی، مصرف انرژی و گردشگری بین‌المللی داشته است . با این حال، اطلاعات کمی در مورد پیوندهای پویا در بین متغیرهای فوق در منطقه وجود دارد. هدف مقاله حاضر بررسی ارتباط بین متغیرهای انتخاب شده است که ممکن است ادبیات موجود در مناطق را غنی کند. مشارکت های اصلی به شرح زیر است: 1) این مقاله به جای مصرف کل انرژی که در بسیاری از مقالات قبلی استفاده شده است، بر استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و غیر قابل تجدید تمرکز دارد. توسعه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در کشورهای آسیایی بسیار چشمگیر است، اما رابطه بین انرژی های تجدیدپذیر، گردشگری بین المللی و انتشار گازهای گلخانه ای در این منطقه چندان شناخته شده نیست. 2) ما علیت را در نمونه کامل (NSEA-10) و دو منطقه مجزا (چهار کشور آسیای شمال شرقی (NEA-4) و شش کشور آسیای جنوب شرقی (SEA-6)) بررسی می کنیم. نتایج ممکن است رابطه بین گردشگری بین المللی، مصرف انرژی، اقتصاد و محیط زیست در مناطق را بهتر منعکس کند. 3) با استفاده از حداقل مربعات معمولی کاملاً اصلاح شده (FMOLS) [9] و گروه میانگین افزوده (AMG) [10]، منحنی‌های کوزنتس محیطی (EKCs) بر اساس داده‌های فردی و تابلویی مورد بررسی قرار می‌گیرند که ممکن است دارای ویژگی‌های خاص در کشورهای مختلف باشد و مناطق 4) آخرین آزمون علیت، به نام غیر علیت پانل ناهمگن [11]، برای بررسی ارتباط بین متغیرهای انتخاب شده استفاده می شود. 5) طبق دانش ما، این مقاله اولین مطالعه برای تجزیه و تحلیل ارتباط بین انتشار CO ₂ ، تولید ناخالص داخلی، استفاده از انرژی های تجدید ناپذیر و تجدیدپذیر، و گردشگری در منطقه آسیا است که ممکن است ادبیات موجود را غنی کند. هدف از این مقاله ارائه مشاوره به مسئولان است.

بقیه این مقاله به شرح زیر سازماندهی شده است. بخش 2 مرور ادبیات را ارائه می کند. بخش 3 مدل تجربی و داده ها را توصیف می کند و بخش 4 نتایج تجربی و بحث را در نظر می گیرد. بخش 5 نتیجه گیری و پیامدهای سیاستی را ارائه می دهد.