در اواخر دهه 1990 مالک San Diego Padres (یک تیم لیگ برتر بیسبال) و شهر San Diego (کالیفرنیا) برای ساخت یک پارک جدید با یکدیگر همکاری کردند. شهر سن دیگو با سرمایه گذاری 186.5 میلیون دلاری در این تأسیسات موافقت کرد و سایر نهادهای عمومی (سازمان توسعه مرکز شهر و اداره بندر) 109.5 میلیون دلار را برای این پروژه متعهد کردند. کل سرمایه گذاری بخش دولتی 296 میلیون دلار بود. ¹ Padres 115 میلیون دلار سرمایه گذاری کرد و مسئول تمام هزینه های بیش از حد بود. این افزایش‌ها منجر به سرمایه‌گذاری کل 187.1 میلیون نفری تیم برای فضایی مدرن می‌شود که به مالکیت پادرس‌ها اجازه می‌دهد از جریان‌های درآمدی متعددی برخوردار شوند که برای تیم در تأسیساتی که در آن بازی‌های خانگی خود را انجام می‌دادند، در دسترس نبودند. استادیوم کوالکام، جایی که حقوق نام‌گذاری، درآمد تبلیغات و سایر جریان‌های درآمدی توسط تیم سن دیگو چارجرز، یک تیم لیگ ملی فوتبال کنترل می‌شد. ² علاوه بر این، بازی در مکانی که به طور خاص برای بیسبال طراحی شده بود به این معنی بود که خطوط دید به طور چشمگیری برای هواداران افزایش می‌یابد (استادیوم کوالکام برای یک تیم فوتبال ساخته شده است) که قیمت بلیط بالاتر را حفظ می‌کند و درآمد بیشتری برای تیم ایجاد می‌کند.

در ابتدا ممکن است به نظر می رسد که این مشارکت معمولاً نامتعادل بین تیم ها و بخش عمومی است (چاپین، 2004، روزنتراب، 1997). در بسیاری از این مشارکت‌ها، یک شهر و سایر سازمان‌های بخش دولتی بیشتر از مالک تیم در یک تسهیلات جدید سرمایه‌گذاری می‌کنند در حالی که تیم بیشتر (یا همه) جریان‌های درآمد افزایش‌یافته را دریافت می‌کند. با این حال، چیزی که این معامله را منحصر به فرد کرد، این بود که علاوه بر کمک 187.1 میلیون دلاری برای پارک توپ توسط San Diego Padres، مالک تیم همچنین تضمین کرد که 487 میلیون دلار در توسعه املاک و مستغلات جدید در محله اطراف پارک توپ رخ خواهد داد. املاک و مستغلات جدید توسعه یافته مطابق با طرحی است که توسط شهر و مالک تیم تایید شده است. این سرمایه‌گذاری قرار بود در محله‌ای جدید در مرکز شهر باشد که شامل امکانات رفاهی و عناصر مشخص شده توسط شهر از طریق مذاکره با مالک پادرس، جان مورز باشد. توافق برای برنامه ریزی برای منطقه بالپارک شامل تعهد اضافه کردن 1000 اتاق هتل جدید برای افزایش جذابیت مرکز همایش سن دیگو بود. این هتل ها همچنین باید به گونه ای طراحی می شدند که جذابیت بصری و زیبایی شناسی محله جدید را افزایش دهند. هرگز قبل از این، مالک تیم سطح خاصی از سرمایه گذاری را تضمین نکرده بود. قابل ذکر است، مدتها قبل از ضرب الاجل تکمیل سرمایه گذاری 487 میلیون دلاری (که در دو دوره زمانی مورد نیاز بود) کل املاک و مستغلات جدید ساخته شده ارزش بازاری بیش از 2.87 میلیارد دلار داشت (روزنتراب، 2010).

چرا یک پارکینگ جدید مورد نیاز بود؟ San Diego Padres مستاجر در یک استادیوم فوتبال بود که برای San Diego Chargers متعلق به لیگ ملی فوتبال ساخته شده بود و توسط آن کنترل می شد. Chargers شروع به بازی در استادیوم زمانی که در سال 1967 افتتاح شد و اجاره آنها کنترل تمام درآمدها را به آنها داد. در سال 1969 تیم San Diego Padres به عنوان یک تیم گسترش ایجاد شد و بلافاصله شروع به بازی در آن مکان کرد. جان مور این تیم را در سال 1994 خریداری کرد. تشخیص اینکه مدل اجاره و درآمد پایدار نبود، کمپین او برای تأسیسات جدید منجر به مشارکت بی‌سابقه‌ای شد.

علیرغم این واقعیت که هیچ یک از مالکان تیم هرگز میزان مشخصی از توسعه املاک و مستغلات جدید را در ازای تمایل بخش دولتی برای سرمایه گذاری در یک مرکز ورزشی جدید تضمین نکرده بود، انتقادهای متعددی از این مشارکت وجود داشت. این نگرانی وجود داشت که سرمایه گذاری بخش دولتی تبدیل به یارانه شود، زیرا املاک پیش بینی شده ممکن است هرگز دلارهای مالیاتی کافی برای بازپرداخت سان دیگو برای سرمایه گذاری خود ایجاد نکند . برخی دیگر استدلال کردند که درآمد مالیاتی جدید تنها مرجع توسعه مرکز شهر (که توسط شورای شهر سن دیگو مطابق با قوانین ایالتی موجود ایجاد و کنترل می شود) را غنی می کند ^و درآمد جدیدی برای شهر ایجاد نمی کند یا به مالیات دهندگان کمک نمی کند. برخی بر این باور بودند که توسعه در ناحیه بالپارک صرفاً جایگزینی برای آنچه در جاهای دیگر در سن دیگو رخ می دهد خواهد بود و بنابراین هیچ پول مالیاتی جدیدی را نشان نخواهد داد. ⁴

مسائل مربوط به نتایج مالی و اثرات توسعه مجدد ناحیه بالپارک مورد توجه قرار گرفته است (چاپین، 2002، اری و همکاران، 2011، روزنتراب، 2010). این مقاله بر عملکرد منطقه بالپارک بر اساس چهار معیار دیگر تمرکز دارد: (1) میزان جمعیت و پایداری یک محله جدید از طریق رکود اقتصادی. (2) ایجاد یک محله یکپارچه اقتصادی (که محل زندگی افراد از گروه‌های اقتصادی یا دسته‌های درآمدی مختلف بود) در مرکز شهر سن دیگو. (3) توانایی منطقه بالپارک برای جذب افراد جوان تحصیل کرده و همچنین ساکنان با درآمد بالاتر و (4) توانایی محله جدید برای محافظت از ارزش املاک در طول رکود شدید اخیر. قبل از تجزیه و تحلیل داده ها توضیح مختصری در مورد اهمیت این معیارها برای سیاست های عمومی و شهرها ارائه می شود. بخش پایانی مختصری که به نقش امکانات ورزشی و توسعه شهری می پردازد، تجزیه و تحلیل مسکن و تغییرات جمعیتی در منطقه بالپارک سن دیگو را دنبال می کند.