میراث فرهنگی شهری دارایی‌ها و مکان‌های مختلفی را در شهرها و شهرستان‌ها در سراسر جهان در بر می‌گیرد. چنین دارایی‌هایی ممکن است میراث فهرست‌شده یا ساختمان‌ها یا مجموعه‌های میراثی جزئی ثبت نشده باشند که اغلب نیاز به نگهداری، تعمیر یا استفاده مجدد تطبیقی ​​دارند. حفاظت از دارایی های میراث شهری به طور سنتی قلمرو کارشناسانی بوده است که توصیه های آنها مبتنی بر قضاوت های فرهنگی است. در زمان‌های اخیر، نیاز به رویکردی گسترده‌تر و فراگیرتر به رسمیت شناخته شده است. محققان بر روی توسعه یک چارچوب یکپارچه مبتنی بر ارزش اقتصادی و فرهنگی برای شناسایی و ارزیابی ارزش‌های اجتماعی ساختمان‌ها و مکان‌های تاریخی برای هدایت تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری و حفاظت کار کرده‌اند. چنین چارچوبی می‌تواند به سمت پرداختن به شکاف‌های دانش نظری و تجربی مهم در حفاظت و مدیریت دارایی‌های میراث، ترکیب رویکرد سنتی از بالا به پایین علم میراث با رویکرد مشارکتی‌تر از پایین به بالا مرتبط با استفاده از تکنیک‌های ارزش‌گذاری اقتصادی مناسب باشد. .

در توسعه رویکردهای جدید برای تصمیم‌گیری میراث، اقتصاددانان طیف وسیعی از روش‌ها را به کار گرفته و اصلاح کرده‌اند. اما اگرچه مطالعات تجربی زیادی در مورد استفاده از ابزارهای تحلیل اقتصادی برای ارزیابی دارایی‌های میراث انجام شده است، اما پیوندهای بین این برنامه‌ها و فرآیندهای سیاست‌گذاری که آنها می‌توانند به آن کمک کنند همیشه شناسایی نشده است. همچنان شکافی بین تئوری و عمل در ارزش گذاری دارایی های میراث فرهنگی شهری و بکارگیری روش های ارزش گذاری در عرصه سیاست وجود دارد. این شماره ویژه به بحث های جاری در حفاظت از میراث شهری می پردازد که با مشکلات مفهومی، روش شناختی و عملی در این زمینه درگیر است. مقالات جمع آوری شده در این شماره به نقش تحقیق در اطلاع رسانی به توسعه استراتژی های حفاظت از میراث یکپارچه تر در سطوح ملی و محلی اشاره ویژه ای دارد.