بحث‌های مربوط به محیط‌زیست، اقتصاد دایره‌ای و پایداری اغلب فرهنگ را به کلی دور زده‌اند. یا فرهنگ را صرفاً وسیله ای ابزاری برای دستیابی به اهداف زیست محیطی می دانند. در نگاه اول این ممکن است منطقی به نظر برسد: ممکن است فرض کنیم که اگر چیزی «به راحتی روی سیاره راه می‌رود»، مطمئناً فرهنگ است. با این حال، اندکی تأمل باعث می شود که مثلاً محصولات جانبی یک جشنواره موسیقی را از نظر زباله و زباله در نظر بگیریم. با فشار بیشتر، ممکن است حمل و نقلی را که هم تماشاگران و هم اجراکنندگان برای رسیدن به محل اجرا استفاده می کردند، در نظر بگیریم. می‌توانیم جلوتر برویم و چوب‌های سخت عجیب و غریب مورد استفاده در سازها و غیره را بررسی کنیم. این نوع بسط استدلال با تصور همه منابع به عنوان در حال سفر از استفاده مجدد به استفاده مجدد یا هدر رفتن همراه است. هدف مفهوم اقتصاد دایره ای نه تنها کاهش این عامل دوم یعنی ضایعات است، بلکه افزایش آگاهی ما از “مدارهای ناقص” استفاده مجدد است که باعث تولید زباله و منجر به استفاده ناکارآمد از منابع محدود سیاره ای می شود: اقتصاد دایره ای استدلال ها بر راه حل های لجستیکی تاکید دارند. با این حال، مفهوم اقتصاد دایره ای نیز یک ابزار ارتباطی قدرتمند است. و ایده‌های انتزاعی را به شیوه‌های عینی پیوند می‌دهد (این برای فرهنگ و همچنین محیط زیست صدق می‌کند).

این مقاله استدلال می‌کند که صرفاً در نظر گرفتن محیط، افزودن آن به عنوان یک عامل اضافی یا آیتم جدید در دستور کار موجود کافی نیست. مشکل مفهوم «پیچ و مهره‌ای» از محیط به فرهنگ، و بالعکس، این است که مفهوم کل‌گرایانه‌ای را که مفهوم اقتصاد دایره‌ای منتشر می‌کند، تضعیف می‌کند. ^جالب توجه است که بحث موازی در مورد فرهنگ و صنایع خلاق از مفاهیم خطی به دایره ای و شبکه ای دور شده است: نمونه آن اکوسیستم اقتصاد خلاق است (نگاه کنید به شکل 1). در اینجا هدف این است که فرآیندهایی را به تصویر بکشیم که در آن ایده های جدید به مصنوعات و شیوه های فرهنگی تبدیل می شوند. که خود پایه و اساس چرخه جدید هستند. این مفهوم سازی مجدد، از یک درک خطی به یک درک دایره ای، باعث شده است که هم سیاست گذاران و هم خلاقان، فرآیندهای خلاقیت خود را به شیوه ای جامع بازنگری کنند. همچنین منجر به بازنگری در تعریف فرهنگ و صنایع خلاق شده است، تعریفی که دیگر نمی‌تواند فقط به هنرمند محدود شود یا به هنرمند مربوط باشد، بلکه باید شامل فرآیندها و فعالیت‌های ساخت، توزیع، مبادله باشد. و آرشیو کردن

علاوه بر این، در نظر گرفتن سیستم تولید گسترده فرهنگ حداقل دو پیامد عمده دارد. نخست، به این معناست که رشته‌های آن را در زمان و مکان دنبال کنیم، همانطور که اقتصاد دایره‌ای ما را به انجام آن ترغیب می‌کند، و به دنبال «بستن آن حلقه‌ها». برخی از سوالاتی که ممکن است در مورد زباله‌های تولید شده توسط فعالیت‌های فرهنگی فکر کنیم، با این فرض که آنها مستقیماً به «پر کردن زمین» نمی‌روند، بلکه «بازیافت می‌شوند»: وقتی کامپیوتر یا تلفن خود را دور می‌اندازید چه اتفاقی می‌افتد، لباس‌های دور ریخته شده شما به کجا ختم می‌شوند؟ و هنگام پخش موسیقی از طریق یک پلت فرم استریم چقدر انرژی مصرف می کنیم؟ دوم، ما تشویق می‌شویم که فرآیند خلاقانه یا فرهنگی را فراتر از مصنوع بررسی کنیم: به عقب در ساخت و توزیع، مبادله، و تصور آن، و به جلو تا بایگانی آن.

هدف این مقاله بررسی دو مفهوم اکوسیستم فرهنگی و خلاقانه و اقتصاد دایره‌ای و بحث در مورد اشتراکات و تفاوت‌های آن‌ها و همچنین آنچه از این تفکر چرخه‌ای می‌توان آموخت و همچنین محدودیت‌های آن به‌ویژه توسط مقایسه با سیستم های خطی، یا تمرکز محدود بر شیء فرهنگی، یا هنرمند. ما روایت های موازی دایره ای را در بازنمایی پایداری محیطی و فرهنگی ترسیم می کنیم. این مقاله الهام گرفته از کار ارزشمندی است که با ادغام سازگاری و استفاده مجدد، و چرخه استفاده از مواد خام در پروژه‌های میراثی ارائه شده است که توسط پروژه CLIC 2 به نمایش گذاشته شده است (فاستر، 2020؛ Girard ^& Gravagnuolo، 2017؛ Girard et. al., 2019). ما در اینجا به دنبال این هستیم که یک قدم فراتر برویم و درس هایی را برای کل اکوسیستم فرهنگی، نه فقط میراث، در نظر بگیریم.

هدف ما فراتر رفتن از مقایسه‌های سطحی و درک تغییرات مفهومی است که زیربنای آنهاست. این مقاله سپس به دنبال کشف درس هایی است که می توان از این درک جدید برای اقتصاد خلاق آموخت که اخیراً در مورد تأثیرات زیست محیطی آن بحث هایی در مورد آن وجود داشته است. بخش پایانی به حاکمیت اقتصاد دایره‌ای (مقدمه) می‌پردازد و بررسی می‌کند که این ایده‌های جدید چه نوع «تناسب» با نهادهای موجود دارند، و احتمالاً چه «انطباق» در نهادها و حکومت‌داری لازم است. (بالاتر و فراتر از اهداف و مقاصد خاص که در اینجا به آن پرداخته نشده است). هدف ما گسترش و غنی سازی گفتگو بین اقتصاد خلاق و محیط زیست است. وظیفه ای به موقع در این سال 2021 سازمان ملل متحد برای اقتصاد خلاق و توسعه پایدار.