گردشگری خلاق که منجر به توسعه اقتصادی و رشد جوامع مبتنی بر تبادل دانش می شود، به عنوان مسیر توسعه برای بسیاری از مقاصد برجسته می شود (فلوریدا، 2002؛ ریچاردز، 2009). اکثر تحقیقات موجود در مورد این موضوع بر گردشگری خلاق در بافت کلان شهرها با شبکه های بزرگ، بازارهای کار قوی و اقتصادهای متراکم متمرکز است (دورماز و همکاران، 2010؛ کروز، 2013؛ زیمرمن، 2008). با این حال، ظهور رسانه ها و شبکه های دیجیتال فرصت هایی را برای شهرهای کوچک در مقیاس کوچک فراهم کرد تا برای توسعه گردشگری خلاقانه باز شوند (ناکس و مایر، 2009).

شهرهای کوچکی که از خوشه‌های خلاقانه‌تر سود می‌برند، مدل موفق گردشگری خلاق را نشان می‌دهند و فرصت‌هایی برای توسعه سالم فراهم می‌کنند (سلادا و همکاران، 2011؛ ​​2012؛ ویت و گیبسون، 2009؛ لوئیس و دونالد، 2010؛ مونوز و اوتول، 2010). ). توسعه گردشگری خلاق فواید زیادی در ارتباط با روند توسعه اقتصادی، فیزیکی و اجتماعی این سکونتگاه ها دارد. در مفهوم اقتصادی، ایجاد شغل، گسترش بازار را فراهم می‌کند و می‌تواند از فصلی محدود گردشگری فراتر رود (مک گراناهان و وجان، 2007 ب). در مفهوم اجتماعی، ارزش های فرهنگی، هویت های محلی و انسجام اجتماعی را تقویت می کند. در مفهوم فیزیکی، گردشگری خلاق مکان‌های جذابی را توسعه می‌دهد و ساختارها و مناظر خیابانی را جوان می‌کند (ریچاردز، 2020). در نهایت، گردشگری خلاق که رقابت پذیری و جذابیت مقاصد را افزایش می دهد، فرآیندهای رشد محلی شهرهای کوچک را تحریک می کند.

با این حال، یک انتقاد رو به رشد وجود دارد که بر خطرات بالقوه گردشگری خلاق مانند کالایی شدن زندگی روزمره، اصیل سازی و جابجایی جوامع تاکید می کند (Korstanje et al., 2018; Yang et al., 2019; Zimmerman, 2008; کوران، 2007؛ عجیب، 2016). انتقادات در امتداد خطوط مشابه به ویژه در مطالعات مهاجرت رفاهی یا مهاجرت سبک زندگی به مناطق روستایی معتبر است (Sigler and Washmuth، 2020)، که به دلیل امکانات طبیعی و فرهنگی خود به عنوان “آهنربای کلاس خلاق” عمل می کنند (McGranahan and Wojan, 2007b p: 19). از این رو، در کنار مزایای مفهوم گردشگری خلاق، مهم است که انتقادی باقی بمانیم و «آن را به عنوان یک درمان درمان نکنیم» (ریچاردز، 2020 ص: 2).

برای این مطالعه، روند رشد و تحول گردشگری خلاق در شهرهای کوچک مورد بررسی قرار خواهد گرفت تا علت ظهور و سقوط طبقه خلاق روستایی روشن شود. درک چالش‌های گردشگری خلاق در یک دوره زمانی طولانی، ابعاد و متغیرهایی را ارائه می‌دهد که باید هنگام توسعه استراتژی‌های توسعه خلاقانه در محیط‌های شهرهای کوچک در نظر گرفته شوند. نتایج این تحقیق اهمیت چنین استراتژی‌هایی را نشان می‌دهد که بر حکمرانی خوب و ترتیبات نهادی، کیفیت زندگی، کارآفرینی، تعبیه سرزمینی و شبکه‌هایی برای تحریک توسعه خلاق پایدار متکی هستند (Selada et al., 2011; Richards, 2020). از این رو، مقاله با بحث در مورد نیاز به استراتژی‌های توسعه گردشگری خلاقانه به منظور جلوگیری از دور باطل «رونق و رکود» گردشگری خلاق در محیط‌های شهرهای کوچک به پایان می‌رسد.